« […] και βλέποντας ότι δεν υπερίσχυσε εναντίον του, άγγιξε την άρθρωση του μηρού του· και μετατοπίστηκε η άρθρωση του μηρού τού Ιακώβ, καθώς πάλευε μαζί του. Κι εκείνος είπε: Άφησέ με να φύγω, επειδή χάραξε η αυγή. Κι αυτός είπε: Δεν θα σε αφήσω να φύγεις, αν δεν με ευλογήσεις». Γένεση 32:25.
Χρειάστηκε ποτέ να έρθεις
«στα χέρια» με το Θεό για κάποιο θέμα
που σε απασχολεί; Για μια απάντηση σε κάποιο θέμα προσευχής σου. Για τη σωτηρία ενός αγαπημένου σου προσώπου.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να έρθουμε αντιμέτωποι με το Θεό σε μια πνευματική
μάχη. Και εφόσον πρόκειται για μάχη, επιμένουμε, πολεμούμε και
τραυματιζόμαστε.
Η μάχη του Ιακώβ τα είχε
όλα αυτά. Μια ζωή επιθυμούσε διακαώς ν’ αποκτήσει τις ευλογίες του Θεού στη ζωή
του, με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος. Ωστόσο, οι προσπάθειές του δεν είχαν
πάντα θετικά αποτελέσματα και χρειάστηκε να πληρώσει μεγάλο τίμημα για κάθε «πονηρό»
δρόμο που χρησιμοποίησε για να τις αποκτήσει. Εντούτοις, υπήρχε ο δρόμος του
Θεού για να φτάσει στο ίδιο αποτέλεσμα, γιατί ο Κύριος τον είχε ήδη διαβεβαιώσει: « […] θα ευλογηθούν μέσα από σένα, και από το σπέρμα
σου, όλες οι φυλές τής γης· και δες, εγώ είμαι μαζί σου, και θα σε διαφυλάττω
παντού, όπου κι αν πας […] δεν θα σε εγκαταλείψω, μέχρις ότου κάνω όσα μίλησα
σε σένα» (Γένεση 28:14-15).
Μας είναι αρκετές οι
διαβεβαιώσεις του Θεού για τη ζωή μας ή έχουμε και εμείς διάφορους λόγους
ανησυχίας; Μήπως ταλαιπωρούμαστε εξαιτίας λανθασμένων
ενεργειών; Μήπως ζητάμε να λάβουμε τα δώρα του Θεού κάνοντας δικές μας κινήσεις,
ή άλλοτε αξιέπαινες πνευματικές προσπάθειες; Αν πρέπει πάντα κάτι να κάνουμε για να «κερδίσουμε» κάποιες ευλογίες, αυτό θα μας φέρει κάποια στιγμή αντιμέτωπους με τον Κύριο. Κάποια
δώρα δίνονται κατά χάρη, απλά δια της πίστεως. Κάποια δώρα δεν θέλουν
προσπάθεια, αλλά υπομονή και εμπιστοσύνη. Αν διαλέξουμε άλλο δρόμο, θα
χρειαστεί να πάρουμε το ίδιο μάθημα με τον Ιακώβ. Θα παλέψουμε για την ευλογία του Θεού, αλλά η πάλη με το Θεό θα μας τραυματίσει. Γιατί πριν ο Θεός μάς ευλογήσει, θα μας έχει λίγο
«αχρηστεύσει».
Εκείνο το πόδι που ο Ιακώβ
έσερνε για την υπόλοιπη ζωή του τού θύμιζε ότι ήταν και επισήμως αδύναμος! Εξάλλου,
ποτέ ο Θεός δεν χρειάστηκε τη δύναμη του Ιακώβ για την πραγματοποίηση των
σχεδίων Του. Αυτά ήταν δεδομένα πριν καν γεννηθεί. Ωστόσο, ο Ιακώβ έπρεπε να αλλάξει.Το νέο του όνομα, Ισραήλ -
Ισχύς Θεού- έλεγε πολλά. Από τότε και στο εξής ήταν ο Θεός που ανέλαβε και επισήμως τις μάχες του και χάριζε τις ευλογίες στη ζωή του! Τα πράγματα είχαν ξεκαθαρίσει σε μια τελική μεταμεσονύχτια πάλη μεταξύ Θεού και Ιακώβ.
Μήπως τραυματίστηκες και
εσύ σε κάποια μάχη με τον Κύριο και έχεις αρχίσει να "κουτσαίνεις"; Μήπως ο Θεός σε ανάγκασε
να παραιτηθείς από όλα και να αφεθείς στα χέρια Του; Να ξέρεις ότι
είσαι σε καλό δρόμο. Δεν είσαι ηττημένος, αλλά είσαι νικητής. Λίγο «παράλυτος» μάλλον, λίγο αδύναμος ίσως, αλλά νικητής. Θυμήσου, δεν χρειάζονται οι δικές σου
δυνάμεις ή τα σχέδια για να πάρεις αυτά που Εκείνος πλούσια σου προσφέρει. Ξεκουράσου πάνω Του, λοιπόν, και άφησέ Τον να δίνει τις μάχες σου και να σου χαρίζει νίκες και ευλογίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου