" Ο Θεός τού Ισραήλ είναι αυτός που έδωσε ισχύ και δύναμη στον λαό του ". Ψαλμός 68:35.

Η παραπάνω ιστορία έρχεται στο μυαλό μου όταν βρισκόμαστε σε αδιέξοδα. Πάμε μπροστά στον Θεό και ξέρουμε ότι τα συγκεκριμένα αιτήματά μας είναι δίκαια και σωστά. Αλλά κάτι μέσα μας ή κάποιοι γύρω μας μάς φρενάρουν: Αυτά δεν γίνονται, σου λέει η λογική σου. Αυτό δεν γίνεται, σου λένε οι άλλοι. Όμως, εμείς έχουμε άμεση ανάγκη τον Θεό γι' αυτά που δεν γίνονται, και όχι γι' αυτά που γίνονται!
Φανταστείτε να είστε παγιδευμένοι σε φόβους. Να θέλετε να ξεφύγετε από περίπλοκες σχέσεις που σας ταλαιπωρούν. Να αισθάνεστε ότι υπάρχουν στοιχεία του χαρακτήρα σας που δεν μπορείτε να ελέγξετε. Να νιώθετε ότι έχετε τελματώσει και δεν μπορείτε να βγείτε από το τέλμα. Να τα έχετε κάνει θάλασσα σε κάποιους τομείς της ζωής σας. Ή να πιστεύετε ότι ποτέ δεν θα μπορέσετε να δοθείτε ολοκληρωτικά στον Θεό. Ποιος θα δώσει λύσεις σε τέτοια ζητήματα, αν δεν είναι, σε τελική ανάλυση, ο Θεός;
Καθώς περπατάμε στη ζωή και οι πηγές μας συχνά πυκνά στερεύουν, ο Θεός είναι πάντα η αστείρευτη πηγή της ενίσχυσης, της παρηγοριάς και της απελευθέρωσής μας. Ας σκεφτόμαστε ότι ο Θεός μας δεν θα αρνηθεί ποτέ, όπως οι άνθρωποι συχνά μας αρνούνται, να μας βοηθήσει και να κάνει για μας αυτά που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε. Ο Κύριος είναι πιο δυνατός από τους φόβους μας, τα λάθη μας, τις ανάγκες μας, τις αμαρτίες και τα πάθη μας. Και μπορεί "με υπερπερίσσιο τρόπο να κάνει παραπάνω από όλα όσα ζητάμε ή αντιλαμβανόμαστε με τον νου, σύμφωνα με τη δύναμη που ενεργείται μέσα μας" (Εφεσίους 3:20). Τελικά, για τον Θεό είναι δυνατά "τα αδύνατα για τους ανθρώπους" (Λουκάς 18:27), απλά η πίστη μας είναι μικρή για να το πιστέψει ολότελα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου