Για ποιον δουλεύεις;

 " Και κάθε τι, ό,τι αν κάνετε, να το εργάζεστε από ψυχής, σαν στον Κύριο, και όχι σε ανθρώπους·  ξέροντας ότι από τον Κύριο θα πάρετε την ανταπόδοση της κληρονομιάς." Κολοσσαείς 3:23-24.

Σαν παιδί δεν είχα ποτέ μολύβι, όλο κάπου ήταν χαμένο και το έψαχνα. Βέβαια οι εποχές ήταν άλλες και δεν έβρισκες ό,τι ώρα ήθελες σχολικά, έτσι, η μητέρα μου εκλιπαρούσε τον αδελφό μου να μου δώσει ένα μολύβι από τα πολλά που είχε για να γράψω τα μαθήματά μου για το σχολείο. Όταν τύχαινε και στο δωμάτιο επικρατούσε αταξία, ή όταν τσάντες, ρούχα και βιβλία ήταν διασκορπισμένα στο σπίτι μάς μάλωνε -μάλλον εμένα μάλωνε- και έλεγε: "Μα, καλά, δεν ντρέπεστε; Τι θα λέει ο κόσμος;" Κλασική αγωνία μιας εργαζόμενης μητέρας που τρέχει να τα προλάβει όλα.

Ποτέ δεν πίστευα, ούτε η ίδια πίστευε, ότι μπορεί κανείς να μεταλλαχθεί σε σοβαρό άνθρωπο τάξης και οργάνωσης. Πιστεύω ότι μεγάλο ρόλο έπαιξε όχι μόνο ότι βρέθηκα μακριά από το σπίτι, αλλά και το ότι κατάλαβα ότι κάποια πράγματα οφείλουμε να τα κάνουμε για χάρη του Χριστού. Είναι εύκολο το πρωί να αφήσεις πίσω ένα σπίτι χάος, αλλά ποιος θα το βάλει σε τάξη, αν ο καθένας δεν κάνει το μέρος που του αναλογεί; Κάποιος θα σπαταλήσει από τον χρόνο και τις δυνάμεις του, άντρας ή γυναίκα, δεν έχει σημασία, για να περιμαζέψει όσα αφήνουν άλλοι. Κι αν αυτό μπορεί να γίνεται κάποιες φορές, είναι άδικο να γίνεται συστηματικά και όλο οι ίδιοι να επωμίζονται τον επιπλέον οικιακό φόρτο.

Το ίδιο στη δουλειά, στις σπουδές, στις διακονίες. Δεν μπορεί να είμαι αμελής και επιπόλαιος, να κρεμώ τους άλλους, καθυστερώντας πράγματα που θα όφειλα να είχα κάνει έγκαιρα. Ή να μην είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου, να ξεχνώ να ενημερώνω, να μεταθέτω ή να αναβάλλω συνεχώς. Εκτός από το ότι αυτό εκνευρίζει, κάποιοι θα επιβαρυνθούν από μια τέτοια συμπεριφορά, διότι θα αναγκαστούν να αλλάξουν το πρόγραμμά τους, ή να καταβάλλουν περισσότερο χρόνο και κόπο. 

Επανέρχομαι στην αρχή των σκέψεων: "Μα, καλά δεν ντρέπεστε; Τι θα λέει ο κόσμος;" Είναι ένα καλό επιχείρημα, ωστόσο, έχει τα όριά του. Αν κάποιος είναι χριστιανός, θα πρέπει, επίσης, να σκεφτεί: "Τι λέει ο Κύριος που βλέπει όλα αυτά; Μήπως η αδιαφορία μου ή η "αδυναμία" μου ταλαιπωρεί κάποιους;" Γιατί στο κάτω κάτω, όσο κι αν μας φαίνεται υπερβολικό, κάθε τι που κάνουμε, θα πρέπει να το κάνουμε πρώτα για τον Θεό και ύστερα για τους άλλους γύρω μας. Και αυτό περιλαμβάνει εξίσου τα πράγματα που μας αρέσουν και εκείνα που δεν μας αρέσουν.