Μπορώ να ευτυχήσω;

" Μη μεριμνάτε για τίποτε· αλλά, σε κάθε τι, τα ζητήματά σας ας γνωρίζονται στον Θεό με ευχαριστία διαμέσου τής προσευχής και της δέησης. Και η ειρήνη τού Θεού, που υπερέχει κάθε νου, θα διαφυλάξει τις καρδιές σας και τα διανοήματά σας διαμέσου τού Ιησού Χριστού ". Φιλιππησίους 4:5.

Μπορεί κάποιος να ευτυχήσει; Δεν είναι ουτοπία σε μια ζωή με τόσες απαιτήσεις, ευθύνες και ανάγκες να περιμένει κανείς να βρει ειρήνη και ανάπαυση; Ωστόσο, αυτό περιμένουμε όλοι, και η κρυφή μας ελπίδα είναι ότι κάποια στιγμή ίσως ησυχάσουμε και ευτυχήσουμε.

Ξέρω σίγουρα ότι η απόλυτη ανάπαυση και ευτυχία θα είναι όταν θα δρασκελίσουμε την πόρτα του ουρανού. Αλλά μέχρι τότε δεν μπορεί να ζούμε με αναστεναγμούς και ανησυχίες. Η φυσική ανθρώπινη ζωή  παράγει πολύ καλά τα προβλήματα και την αβεβαιότητα. Ο Χριστός, όμως, είναι η απάντηση για ειρήνη και ασφάλεια στις προκλήσεις και τους φόβους της κάθε μέρας.

Καμιά μαγική συνταγή που να οδηγεί στην ευτυχία δεν υπάρχει. Κάποιες φορές είναι αδύνατον να ευτυχήσει κάποιος, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν αξεπέραστα προβλήματα. Μπορεί ακόμη και τα μικρά να γίνονται σημαντικά και οι δυσκολίες να μεγεθύνονται. Μπορεί η σωματική κούραση και η συναισθηματική φόρτιση να μας κάνουν αδύναμους να πούμε όχι στα αρνητικά σενάρια του μέλλοντος. Μπορεί το προκαταβολικό στρες και ο προκαταβολικός φόβος να απομυζά τις σωματικές και πνευματικές μας δυνάμεις.

Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα στη ζωή μου ότι με πολιορκούσαν προκαταβολικά επερχόμενα ζητήματα. Επίσης, με κούραζαν ευθύνες και υποχρεώσεις που έπρεπε να αναλάβω και οι εκ των προτέρων σκέψεις ότι δεν θα καταφέρω να ανταποκριθώ σ' αυτά όπως θέλω και όπως θέλει ο Κύριος,  ή αν τελικά ανταποκριθώ, μάλλον θα "πνιγώ"  με έκανε να βιώνω τα πράγματα πολύ χειρότερα. Τώρα γνωρίζω πλέον ότι ήταν η αρνητική προδιάθεσή μου και οι αγωνίες μου που έκαναν τα πράγματα  χειρότερα, και όχι τα πράγματα από μόνα τους.

Ο Κύριος έχει υποσχεθεί ότι θα είναι παρών σε όλες μας τις στιγμές και ότι θα μεριμνήσει για όλες μας τις ανάγκες. Ο Κύριος έχει δεσμευτεί ότι δεν θα μας αφήσει να πνιγούμε στα κύματα της ζωής. Θέλει να διασχίσουμε την παρούσα ζωή με ειρήνη και εμπιστοσύνη, παρ' όλο που αυτή η ζωή δεν εγγυάται ούτε το ένα ούτε το άλλο. Η ζωή μού έδειξε ότι όσες φορές έκλεισα την πόρτα στους προκαταβολικούς φόβους και τις ανάγκες και εμπιστεύτηκα τον Κύριο με υπομονή, είδα θαύματα. Θαυμαστές επεμβάσεις είδα ακόμη και μέσα στις ανησυχίες μου, αλλά ήμουν αρκετά κουρασμένη για να τις απολαύσω.