"Ήρθε ο Υιός τού ανθρώπου τρώγοντας και πίνοντας, και λέτε: Δέστε, ένας άνθρωπος φαγάς και κρασοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών". Λουκάς 7:34.

Έτσι, πέρασα όλη τη χρονιά προσπαθώντας να ανασκευάσω την κακή πρώτη εντύπωση. Είχα φερθεί ανόητα και όταν, στο τέλος, είδα ότι τίποτα απ' όσα είχα ακούσει δεν έστεκε, ούτε ο άνθρωπος με αδίκησε στο ελάχιστο, του ζήτησα συγνώμη, χωρίς να κρύψω το λάθος μου να εμπιστευτώ στην κρίση άλλων.
Είναι πολλά τα λάθη που μπορείς να κάνεις όταν εμπιστεύεσαι απλοϊκά την κρίση τρίτων. Η κρίση των άλλων πρέπει να επιβεβαιώνει τη δική μας, και όχι να προηγείται της δικής μας. Δεν ξέρουμε πάντα όλη την αλήθεια για τα συμφέροντα και τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων. Δεν ξέρουμε αν το άλφα άτομο που συμπεριφέρθηκε σκληρά στον βήτα, μπορεί να το κάνει και σε μας. Μπορεί εσύ να μην αντιδράσεις με τον τρόπο που ο άλλος αντέδρασε. Μπορεί εσύ να είσαι συνεργάσιμος και ευέλικτος, ενώ ο άλλος να μην είναι. Μπορεί εσύ να είσαι σωστός και ευθύς και να σε αντιμετωπίσει ο άλλος διαφορετικά. Δώσε χρόνο σε κάποιον να φανερώσει τον εαυτό του. Μπορεί, όντως, να επιβεβαιωθεί μια γνώμη που σου έδωσαν, αλλά μπορεί εξίσου να διαψευσθεί.
Τέλος, υπάρχουν άνθρωποι που όταν σχηματίζουν γνώμη για άλλους, βλέπουν μόνο αυτά που
θέλουν να δουν. Ο Χριστός είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Ο Ιησούς δεν είχε καλή φήμη, αν λάμβανε υπόψη
κάποιος τη γνώμη που είχαν γι' Αυτόν οι "έγκριτοι" γραμματείς και Φαρισαίοι. Οι
γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν τα έβγαζαν όλα από το μυαλό τους. Έκριναν, υποτίθεται, αυτό που έβλεπαν. Ωστόσο, η κρίση τους ήταν μυωπική.
Δεν έβλεπαν όλα όσα έκανε ο Χριστός, δεν άκουγαν όλα όσα κήρυττε, αλλά
εστίαζαν σε πολύ συγκεκριμένα γεγονότα. Ουσιαστικά, εστίαζαν σε πράγματα
που τους συνέφεραν ή τους ενοχλούσαν και αυτά τα μετέφεραν
διαστρεβλωμένα. Και αλίμονο σε όσους έδιναν ακρόαση στα λόγια τους. Και αλίμονο όταν κάποιες φορές πέφτουμε στην ίδια παγίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου