Μήπως είμαι εκμεταλλευτής;

 "... δεν σας ξέρω από πού είστε· φύγετε από μένα, όλοι οι εργάτες τής αδικίας". Λουκάς 13:27.

Μια νέα αντίληψη για τη ζωή έχει διαποτίσει τα πάντα. Η κουλτούρα της εποχής μας είναι μοναδική στο είδος της σε σχέση με ό,τι έχει προϋπάρξει. Τρεις λέξεις την περιγράφουν καλά:  άτομο, ελευθερία, ευχαρίστηση. Κανείς δεν μπορούσε στο παρελθόν να φανταστεί ότι η αξία και η σπουδαιότητα του ατόμου, που δεν την αρνείται κανείς, θα μπόλιαζε το εγώ με τόσο εγώ. Πρόκειται για έναν ατομικισμό άρρωστο, ένα εγώ σε μόνιμη αναζήτηση ευχαρίστησης, ικανοποίησης, καλοπέρασης, άνεσης, διασκέδασης και μη προβληματισμού. Τα καλά  της ζωής για μένα, τα προβλήματα και οι λύσεις τους για σας τους άλλους.

Ο Χριστός ανύψωσε το άτομο. Ο Χριστός έδωσε αξία στην ατομικότητα και θεώρησε το κάθε μοναδικό άτομο σπουδαίο και άξιο σωτηρίας, γιατί το άτομο πλάστηκε σύμφωνα με την εικόνα του Θεού και με τη δυνατότητα ομοίωσης σ' Αυτόν. Αλλά αυτή η προοπτική, όπως και κάθε προοπτική που δίνει αξία στον μοναδικό άνθρωπο, δεν μπορεί να αναγάγει το άτομο κυρίαρχο σε όλα τα άλλα άτομα. Ούτε τις επιθυμίες του απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με τις ανάγκες και τις επιθυμίες όλων των άλλων ατόμων. 

Ας μιλήσουμε  συγκεκριμένα. Είμαι ένα ελεύθερο άτομο με επιθυμίες, φόβους όνειρα και ανάγκες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα δικά μου όνειρα, οι επιθυμίες και οι ανάγκες θα πρέπει να ικανοποιούνται εις βάρος όλων των άλλων. Εγώ θα παίρνω τα καλά από τη ζωή, θα θέτω τους άλλους με τον δικό μου χειριστικό τρόπο υπηρέτες των δικών μου αναγκών και επιθυμιών και θα αφήνω στους άλλους τη διαχείριση των προβλημάτων, το ανασκούμπωμα για τα απρόοπτα της ζωής, τις στερήσεις και τις υποχωρήσεις. Εν ολίγοις, το διαρκές "σβήσιμό" τους, γιατί εγώ έχω δικαιώματα που πρέπει να γίνουν σεβαστά και ανάγκες που πρέπει να ικανοποιηθούν.

Αυτό λέγεται εκμετάλλευση των άλλων, και η εκμετάλλευση είναι η αμαρτία του εγωιστικού ατόμου. Αν είμαι εγώ αυτό το άτομο, τότε είμαι υπό κρίση και καταδίκη, αν δεν μετανοήσω. Εκμετάλλευση είναι να απαιτώ πολλά όταν την ίδια στιγμή δίνω ελάχιστα. Εκμετάλλευση είναι να ζητώ από τους άλλους αυτό που εγώ δεν θα έκανα ποτέ γι' αυτούς. Ποτέ! Εκμετάλλευση είναι όταν άνθρωποι και Θεός τίθενται στην υπηρεσία μου, γιατί είμαι άτομο, έχω ανάγκες, έχω δικαιώματα.... τα οποία ποτέ δεν θα αναγνωρίσω στους άλλους και στον Θεό με τον τρόπο που τα αναγνωρίζω στον εαυτό μου.