" Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ...". Α' Κορινθίους 13:8.
Αν νομίζεις ότι έχεις βρει την αγάπη ή, για να το πούμε αλλιώς, ότι έχεις βρει εκείνο το άτομο που αξίζει να το έχεις δίπλα σου, μπορείς να το ελέγξεις με κάποια κριτήρια. Βέβαια, ποτέ δεν μπορεί να είσαι απόλυτα βέβαιος για κάποιον, εκτός κι αν ζήσεις μαζί του κάτω από την ίδια στέγη για αρκετό διάστημα. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις που μας λένε αν βαδίζουμε στο σωστό δρόμο.
Πόσο διατεθειμένος είμαι να βγω έξω από τη ζώνη ασφάλειάς μου προκειμένου να τον γνωρίσω καλύτερα; Ως άνθρωποι, δεν θέλουμε να δείχνουμε ευάλωτοι και εκτεθειμένοι, αλλά τα βήματα που πρέπει να κάνουμε όταν αγαπάμε περιέχουν και έκθεση και την πιθανότητα να πληγωθούμε. Όταν κλεινόμαστε, αυτόματα κλείνεται και ο άλλος, γιατί φοβάται να προχωρήσει.
Πόσο επιθυμώ να κάνω κάποιες αλλαγές προκειμένου να συμπορευτώ μαζί του; Οι περισσότεροι δεν αγαπούμε τις αλλαγές και τις ανατροπές. Τις επιλέγουμε συχνά από αναγκαιότητα. Ωστόσο, όταν κάποιος άνθρωπος έχει αξία για μας, θα κάνουμε κάποιες προσπάθειες, έστω και δειλές, να τον "συναντήσουμε" στον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή, στον τρόπο που σκέφτεται, ακόμη και στον τρόπο που έχει συνηθίσει να ζει. Η αγάπη μάς κάνει να θέλουμε να κατανοήσουμε τον άλλο και να μοιραστούμε τον κόσμο του.
Πόσο άνετα νιώθω μαζί του; Μερικοί άνθρωποι μάς φέρνουν μεγάλη αμηχανία και μας δυσκολεύουν. Μαζί τους έχουμε την αίσθηση ότι περνάμε διαρκώς "εξετάσεις". Αισθανόμαστε άσχημα όταν μας βρίσκουν σε στιγμές που δεν είναι οι δυνατές μας, που είμαστε απεριποίητοι, που είμαστε θυμωμένοι, που έχουμε κάνει ή πει μια βλακεία. Όμως με τον άνθρωπο που αγαπάμε, νιώθουμε άνετα, δεν θέλουμε να κρυβόμαστε ή να ανησυχούμε συνεχώς για την εικόνα μας.
Πόσο πρόθυμος είμαι να στηρίξω τον άλλο στη ζωή του; Όταν σκεφτόμαστε την αγάπη, ξεχνάμε ότι είμαστε δύο διαφορετικές προσωπικότητες, με διαφορετικούς στόχους και ενδιαφέροντα, με διαφορετικά συναισθήματα και ανάγκες. Αγάπη δεν είναι μόνο τι ο άλλος θα δώσει σε εμάς, αλλά και τι εμείς θα δώσουμε σ' αυτόν. "Και θα είναι οι δύο σε μία σάρκα" (Εφεσίους 5:31), δεν έχει μόνο σωματικές, ψυχικές και πνευματικές διαστάσεις. Ούτε σημαίνει απορρόφηση του ενός μέσα στον άλλο, σε σημείο ώστε κανείς να μη αναγνωρίζει τον εαυτό του. Δύο άνθρωποι σε μια σάρκα, θα μπορούσε να είναι μια ενότητα σκοπών και στόχων, που ο ένας ταυτίζεται με τον άλλο στη επίτευξή τους και υποστηρίζει τον άλλο στις ανάγκες και τα θέματά του, ακόμη κι όταν δεν τα καταλαβαίνει πλήρως. Η αγάπη στέκεται δίπλα, παρηγορεί, ενθαρρύνει, κατανοεί.
Πόσο θέλω να βοηθήσω το πρόσωπο που αγαπώ να βελτιωθεί; Η αληθινή αγάπη είναι προκλητική και απαιτητική. Η αληθινή αγάπη κάνει, όταν χρειάζεται, κριτική. Όταν αγαπάμε γνήσια δεν μπορούμε να δεχόμαστε να βλέπουμε τον αγαπημένο/η μας να κάνει ανοησίες, να αποτυγχάνει, να τελματώνει. Λαχταρούμε ο άλλος να γίνει ένας καλύτερος άνθρωπος, ένας πιο ελεύθερος άνθρωπος, ένας πιο χαρούμενος άνθρωπος, ένας πιο χρήσιμος άνθρωπος.
Τελευταίο και σπουδαιότερο, ποια είναι η σχέση μου και η σχέση του με τον Θεό; Αν η σχέση μου με τον Θεό είναι ζεστή και ουσιαστική, έχω τις δυνατότητες να αντέξω τον άλλο τις δύσκολες ώρες του. Θα υπομείνω τις διαψεύσεις και τις ανατροπές της ζωής. Θα αντιμετωπίσω την αρρώστια ή την στέρηση. Θα λύσω τα προβλήματα που προκύπτουν με τα θέματα των παιδιών. Αν η σχέση του άλλου με τον Θεό είναι εξίσου σημαντική και δυνατή, θα κάνει το ίδιο. Θα με αντέξει στις αδυναμίες μου. Θα συγχωρήσει τις ατέλειές μου και θα αγωνιστεί δίπλα μου τόσο για τους γήινους όσο και για τους αιώνιους κοινούς στόχους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου