Προς Εμμαούς

22 Φεβρουαρίου 2017

Προσευχόμουν και τα πράγματα δεν άλλαξαν

" Αυτά [είναι] τα λόγια, που θα κάνετε: Μιλάτε κάθε ένας την αλήθεια στον πλησίον του... ". Ζαχαρίας 8:16

Κάποιες φορές είναι γεγονός ότι οι προσευχές μας δεν φέρνουν τα αποτελέσματα που θα θέλαμε. Αγωνιζόμαστε για κάποια ζητήματά μας, ζητάμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και όμως  τίποτα μπορεί να μην έχει αλλάξει. Αλλά, τι γίνεται όταν η προσευχή μας καταλήγει άλλοθι για να μην κάνουμε τίποτα;

Είναι πικρό, για να μην πω διαβολικό, πόσο μπορεί να παραπλανηθούμε ως χριστιανοί στο θέμα της προσευχής. Νομίζω ότι όλοι έχουμε πέσει στην παγίδα του να πιστεύεις ότι αν προσεύχεσαι είναι αρκετό. Τα υπόλοιπα θα τα κανονίσει ο Θεός. 

Τα τελευταία χρόνια, για κάποια προβλήματα που δημιουργήθηκαν άκουσα επιχειρήματα του τύπου : "Μα, εμείς προσευχόμαστε τόσα χρόνια ώστε να βρεθεί μια λύση, να γίνει αυτή η κουβέντα και να λυθούν οι παρεξηγήσεις", και απάντησα: "Δηλαδή, περιμένατε να κάνω εγώ πρώτη κουβέντα;" Απ' ό,τι φαίνεται αυτό περίμεναν, γιατί κανείς δεν μιλούσε. Αλλά είναι τραγικό ότι και εγώ το ίδιο περίμενα χρόνια καθώς προσευχόμουν. Περίεργο, προσευχόμασταν όλοι και τα προβλήματα δεν λύθηκαν. Γιατί;

Καθώς μιλούσα με κάποιο άτομο που ο γάμος του δεν πήγαινε καλά, άκουσα στην κουβέντα μας πάλι το ίδιο μοτίβο: "Μα, εγώ προσευχόμουν τρία χρόνια να βρεθεί λύση και να αλλάξουν τα πράγματα, και τίποτα δεν έγινε". Επώδυνο, και η άλλη πλευρά προσευχόταν πολύ περισσότερα και τίποτα δεν άλλαξε. Μα, πώς μπορεί να προσευχόμαστε για το ίδιο ζήτημα και τελικά τα πράγματα να μην αλλάζουν;

Είτε γιατί μας αρέσει να αυταπατόμαστε είτε γιατί ο διάβολος μάς θόλωσε τα όρια μεταξύ προσευχής και ευθύνης. Αν είμαστε εγωιστές, δεν θέλουμε να αναλάβουμε εμείς πρωτοβουλία. Άλλοτε, δεν θέλουμε να εκτεθούμε ή να πληγωθούμε. Θα αρκεστούμε να προσευχόμαστε για πράγματα που ξέρουμε ότι μπορεί να γίνουν και με άλλον τρόπο: τη συζήτηση. Αν είμαστε μπερδεμένοι από τον διάβολο, ο οποίος αγαπά πάντα τη σύγχυση, θα θεωρήσουμε ότι η προσευχή είναι η λύση. Θα λέμε στους εαυτούς μας ότι κάποτε ο Θεός θα ανοίξει δρόμο για επαφή, θα δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες, θα προδιαθέσει αλλιώς την καρδιά του άλλου, θα, θα, θα...

Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός δεν κάνει πολλά πράγματα  όταν εμείς οι ίδιοι μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ο Θεός δεν δίνει λύσεις όταν υπάρχουν κάποιες λύσεις στα χέρια μας. Ο Θεός δεν επεμβαίνει όταν ο Λόγος Του μας διδάσκει  πώς και με ποιο τρόπο μπορούμε να διευθετήσουμε θέματά μας.

Αν θέλω να λύσω κάτι με τον σύζυγό μου, δεν θα προσεύχομαι μόνο να αλλάξει η καρδιά του. Θα του μιλήσω, θα ξεκαθαρίσω το πρόβλημα, θα ακούσω την πλευρά του, θα κάνω καθημερινές προσπάθειες να βελτιώσω τη σχέση μας. Δεν θα προσεύχομαι να βελτιώσει ο Θεός τη σχέση και εγώ δεν θα κάνω τίποτα εν τω μεταξύ. Αν θέλω να λύσω με κάποιον ένα ζήτημα που δεν είναι ξεκάθαρο, θα επιδιώξω να του μιλήσω. Δεν θα προσεύχομαι να τον βρω "κάπως"  ή να μου μιλήσει αυτός πρώτος. Τέτοιες προσευχές πάνε συχνά χαμένες, γιατί ο Θεός μάς δίνει τις ευκαιρίες να λύσουμε με ευθύτητα και αλήθεια ό,τι μας απασχολεί. Αν προσευχόμαστε και τίποτα δεν αλλάζει, ας σκεφτούμε αν κάναμε κάτι για να αλλάξει αυτό. Αν ναι, θα έχουμε ειρήνη κι ας μην άλλαξε τίποτα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου