" Ο Πέτρος λέει σ' αυτόν: Δεν θα πλύνεις τα πόδια μου στον αιώνα. Ο Ιησούς αποκρίθηκε και του είπε: Αν δεν σε πλύνω, δεν έχεις μέρος μαζί μου ". Ιωάννης 13: 8.
Η σκηνή με τον Ιησού που πλένει τα πόδια των μαθητών Του είναι πολύ γνωστή στον χριστιανικό κόσμο. Ο Χριστός είναι η έκφραση της τέλειας και ανιδιοτελούς αγάπης που υπηρετεί. Είναι η έκφραση της εξουσίας που παραιτείται από τη θέση της για να κατέβει σε μια ταπεινωτική θέση που αρμόζει σε δούλους.
Όλοι οι μαθητές αποδέχτηκαν να τους πλύνει τα πόδια ο Χριστός, αλλά υπήρξε και ένας που είχε τις ενστάσεις του: ο Πέτρος. Ο Πέτρος ήταν μια εντελώς ξεχωριστή προσωπικότητα, έγραφε ένα κεφάλαιο μόνος του. Προχωρούσε συχνά σε εκφράσεις διαφοροποίησης που κατέληγαν προβληματικές για τον ίδιο. Δεν υπήρξε άλλος μαθητής που χρειάστηκε ο Χριστός να "τον επαναφέρει στην τάξη" τόσες πολλές φορές. Δεν υπήρξε άλλος μαθητής "σκοτούρα" για τον Κύριο, αν μπορούμε να πούμε ότι ο Χριστός σκοτιζόταν για το ανθρώπινο υλικό που είχε να διαπλάσει.
Ο Πέτρος είναι το μοντέλο του χριστιανού που λέει μεγάλα λόγια και τελικά την πατάει και προδίδεται. Είναι το μοντέλο του επιπόλαιου, που στο τέλος έχει κάνει τόσες γκάφες και ζημιές που δεν μαζεύονται εύκολα. Είναι επίσης το μοντέλο του περίεργου και ασυγκράτητου που πρέπει να τον βάζεις στην θέση του. Τέλος, είναι και το μοντέλου του περήφανου που δεν θέλει να παραδεχτεί ανάγκες ή αιτήματά του, που δεν δέχεται εύκολα υπηρεσία και επιλέγει να ξεχωρίζει με τη στάση του.
Μήπως δεν υπήρξαν φορές που φερθήκαμε σαν τον Πέτρο στην πνευματική μας ζωή; Μπορεί να "σκοτωθήκαμε" να υπηρετήσουμε τον Χριστό, παρά να δεχτήκαμε να υπηρετηθούμε απ' Αυτόν, μην τυχόν και η πνευματική μας "αξιοπρέπεια" κατρακυλήσει. Ο Χριστός δεν συγκινήθηκε μ' αυτές τις υπηρεσίες μας. Ίσως κάποτε κοιτάξαμε μερικούς δικούς μας συνοδοιπόρους και απορήσαμε με την απάθειά τους να κάθονται και να απολαμβάνουν υπηρεσίες, ενώ θα έπρεπε να έχουν λίγο περισσότερο φιλότιμο. Ο Θεός ύψωσε όμως αυτούς και ταπείνωσε εμάς. Ίσως αρνηθήκαμε να παραδεχτούμε ότι είχαμε και εμείς ανάγκη για αγάπη, κατανόηση και περίθαλψη από τον Χριστό. Ο Κύριος ασχολήθηκε με άλλους και όχι με μας. Άλλες φορές διαφοροποιηθήκαμε απλά και μόνο γιατί το σύστημα σκέψης μας δεν μπορούσε να δεχτεί απόλυτα ότι ο Χριστός ήρθε πρώτα για να μας υπηρετήσει. Ο Χριστός γκρέμισε αυτό το σύστημα σκέψης.
Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να καταλάβουμε τους άλλους, να τους αγαπήσουμε πραγματικά και να τους υπηρετήσουμε σωστά, αν δεν αφήσουμε πρώτα τον Θεό να μας καταλάβει, να μας αγαπήσει, να μας περιθάλψει, να μας υπηρετήσει. Και πάνω απ' όλα, χρειάζεται να γκρεμίσει το δικό μας σύστημα σκέψης. Γιατί η υπηρεσία που γίνεται από αγάπη είναι ταπεινή, είναι διακριτική, έχει έλεος και υπομονή. Αν έχεις έτσι υπηρετηθεί από τον Θεό, θα υπηρετείς με τον ίδιο τρόπο και τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου