" Όταν ο Ιησούς [το] άκουσε, είπε: Αυτή η ασθένεια δεν είναι προς θάνατο, αλλά υπέρ τής δόξας τού Θεού, για να δοξαστεί ο Υιός τού Θεού διαμέσου αυτής ". Ιωάννης 11:4.
Ο θάνατος του Λαζάρου ήταν μια τραγική εμπειρία που χτύπησε την πόρτα του σπιτιού της οικογένειας από τη Βηθανία. Η Μάρθα και η Μαρία είχαν κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να σώσουν τον αδελφό τους που ασθενούσε βαριά. Η έκκληση για βοήθεια έφτασε έγκαιρα στον Ιησού, και σίγουρα οι αδελφές δεν θα αμφέβαλαν ότι ο Χριστός θα ερχόταν σε βοήθειά τους. Ο Κύριος ήταν καλός οικογενειακός τους φίλος κι αν είχε δείξει τόση αγάπη για άγνωστους που συναντούσε στον δρόμο Του, πόσο μάλλον θα νοιαζόταν για τη δική τους περίπτωση.
Στο μήνυμά τους ο Ιησούς απάντησε ότι αυτή η ασθένεια δεν ήταν προς θάνατο, αλλά υπέρ της δόξας του Θεού (Ιωάννης 11:4). Ωστόσο, ο Λάζαρος πέθανε! Και πέθανε γιατί ο Ιησούς δεν είχε πάει στην "ώρα" Του, αφήνοντας τις εξελίξεις να Τον "ξεπεράσουν". Αληθινή υπόσχεση ή όχι ότι " η ασθένεια αυτή δεν ήταν προς θάνατο ", λίγη σημασία είχε. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο για την οικογένεια: απώλεια, πένθος, θλίψη. Όλη αυτή η ζημιά θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν - ΑΝ - ο Ιησούς πήγαινε στην ώρα Του και δεν καθυστερούσε επίτηδες, αφήνοντας το Λάζαρο να πεθάνει.
Δεν ξέρω αν μπορείς να φανταστείς μια τέτοιου είδους αγάπη εκ μέρους του Θεού. Μια αγάπη που σε κάνει να περιμένεις εναγωνίως, που σε κάνει να υποφέρεις και που στο τέλος σε βουλιάζει στη θλίψη. Μια αγάπη που έχει ο Θεός για σένα, συνοδευόμενη από υποσχέσεις, η οποία όμως καταλήγει ματαίωση και απορία.
" Κύριε, αν ήσουν εδώ, δεν θα πέθαινε ο αδελφός μου" (Ιωάννης 11: 21, 32), είπαν η Μάρθα και η Μαρία όταν αντίκρισαν τον Ιησού. Ήταν το παράπονό τους για ένα τετελεσμένο γεγονός. Ήταν η απορία τους για όλα όσα είχαν συμβεί. Ήταν και η αποδοχή για πράγματα που δεν μπορούσαν πλέον ν' αλλάξουν. Αυτό το σχέδιο δεν χωρούσε στο μυαλό τους. Όπως δεν χωρούσε και η συνέχεια του σχεδίου Του.
Αν η αγάπη του Θεού σε έχει πάει από τέτοιους "παράλογους" δρόμους, μπορείς να εξακολουθείς να πιστεύεις ότι είναι η αγάπη Του; Αν το σχέδιο του Θεού "μπουρδουκλώθηκε" τόσο πολύ στη δική σου ζωή, μπορείς να εξακολουθείς να πιστεύεις ότι υπάρχει ένα σχέδιο; Αν ο Θεός καθυστέρησε για σένα σε βαθμό "θανάτου", πιστεύεις ότι μπορεί να βγάλει μέσα από νεκρές καταστάσεις νέα πράγματα; Αν το πιστεύεις, ίσως αφήσεις τα "αν ήσουν εδώ". Και ίσως αφήσεις να μετακινηθεί και η ταφόπλακα της ψυχής σου, ώστε να μπορεί ο Χριστός να ολοκληρώσει το σχέδιο της αγάπης Του στη ζωή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου