Μ' αγαπάς;

 " Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς περισσότερο τούτων; [...] Κύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα· εσύ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ". Ιωάννης 21: 15, 17.

Θα ήθελα να σκεφτείτε αν στην ερώτηση: "Μ' αγαπάς;" που θα κάνατε στην αγαπημένη σας, για παράδειγμα,  θα θέλατε να πάρετε απ' αυτήν την εξής απάντηση: "Φυσικά και σ' αγαπώ! Είσαι όμορφος. Είσαι μορφωμένος. Είσαι ευκατάστατος. Έχεις καλή δουλειά ... Σε λατρεύω!"

Νομίζω ότι σχεδόν κανένας άντρας (και γυναίκα φυσικά) δεν θα ήθελε να ακούσει μια παρόμοια επιφανειακή απάντηση. Να σου λένε ότι σ ' αγαπούν, αλλά η αγάπη τους να πηγάζει όχι απ' αυτό που είσαι ακριβώς, αλλά μάλλον απ' αυτά που έχεις! Nα υπονοούν ουσιαστικά ότι αν πάψεις να είσαι όμορφος/η, ευκατάστατος/η, αν χάσεις την κοινωνική σου θέση και τη δουλειά σου - ο χρόνος κάποτε φροντίζει γι' αυτά- δεν θα υπάρχουν και πολλά πράγματα ν' αγαπούν σε σένα.

Φανταστείτε τώρα στην ερώτηση : "Μ' αγαπάς;" να σας δώσουν ως απάντηση περίπου κάτι τέτοιο: "Σ' αγαπώ! Είσαι καλός και είσαι πάνω απ' όλα φίλος μου και με καταλαβαίνεις. Είσαι ψυχικά γενναιόδωρος. Έχεις χιούμορ, ευγένεια και υπομονή. Είσαι πάντα δίπλα μου, μ' αγαπάς και θέλεις το καλό μου... Μου αρέσεις! Αυτές είναι ποιότητες που δεν αλλάζουν ξαφνικά με τους χρόνους και τους καιρούς. Ούτε αλλοιώνονται εύκολα, γιατί είναι στοιχεία της προσωπικότητάς μας και όχι συγκυριακά.

Αν αγαπάμε πραγματικά τον Θεό, θα αγαπάμε τον χαρακτήρα Του, στον οποίο "δεν υπάρχει αλλοίωση ή σκιά μεταβολής" (Ιάκωβος 1:17) περισσότερο από τα δώρα Του. Γιατί δεν μπορεί να πλησιάζουμε τον Θεό και να Του λέμε ότι Τον αγαπάμε, αλλά τελικά να εννοούμε: "Είσαι πλούσιος και μπορείς τα πάντα. Έχεις ευλογίες και δώρα. Κάνε μου αυτά που σου λέω, σε παρακαλώ. Ευλόγησέ με, μην με ξεχνάς ..." Ο Θεός το κάνει. Όμως, κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα σταθεί μπροστά μας και θα μας ρωτήσει: "Μ' αγαπάς περισσότερο απ' αυτούς; Μ' αγαπάς περισσότερο απ' αυτά;" Και δεν θα μας ρωτήσει απλώς, αλλά θα τα αποσύρει όλα και θα περιμένει να δει τι είδους αγάπη είναι η αγάπη μας.

Εύχομαι η αγάπη στα πρόσωπα που αγαπάτε και σας αγαπούν να πηγάζει από τον άνθρωπο πρώτα και ύστερα απ' όλα όσα μπορεί να απορρέουν απ' αυτόν. Και κυρίως, εύχομαι η αγάπη σας για τον Θεό να πηγάζει με όλη της τη δύναμη από το πρόσωπο του Θεού και ύστερα απ' όλα όσα Εκείνος μας χαρίζει. Ας τιμήσουμε τα πρόσωπα που μας αγαπούν στη ζωή μας γι' αυτό που είναι τα ίδια και όχι για τα δώρα τους.