" Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ ...". Α' Κορινθίους 13:8.
Ο τίτλος της σημερινής δημοσίευσης, χαλαρός για σοβαρές χριστιανικές σκέψεις, είναι, ωστόσο, η αυθόρμητη σκέψη που ήρθε στο μυαλό μου όταν διάβασα την εξής ιδέα για τη μελέτη του κεφαλαίου της αγάπης, στην επιστολή προς Κορινθίους. "Μπορείτε να διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο και ν' αντικαταστήσετε τη λέξη αγάπη με το όνομά σας". Σωστή η πρόταση, αλλά όταν άρχισα, ένιωσα μια αμηχανία που άγγιξε τα όρια του αυτοσαρκασμού, για να περάσω έπειτα στην απογοήτευση.
Λοιπόν, η Σίσσυ μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η Σίσσυ δεν φθονεί· Η Σίσσυ δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό [...] Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει...
Εδώ γελάνε! Ναι, βέβαια! Όλα αυτά εγώ... Πού και πού! Αν δεν συντρέχουν αρνητικοί λόγοι, αν μου έχουν εξηγήσει γιατί ο άλλος έχει ανάγκη, αν είμαι στα κέφια μου, αν δεν μ' έχουν τσιγκλήσει, αν δεν είμαι πολύ κουρασμένη, αν δεν έχει στραβώσει κάτι άλλο μέσα στη μέρα μου, αν...
Παραδέχομαι μια αλήθεια: έχω πολύ δρόμο ακόμη για να ζήσω την αγάπη. Η αγάπη μου δεν είναι σαν την αγάπη του Χριστού: καθαρή, σταθερή, αγαθή, ανιδιοτελής, αμετάβλητη σε ποιότητα και ποσότητα. Αλλά γιατί να μην αφήνω τον Θεό να εργάζεται στη ζωή μου και να φανερώνει Αυτός τη δική Του αγάπη όλο και πιο πολύ μέσα από μένα; Αν διαβάζω καλά την Αγία Γραφή, "η αγάπη τού Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Αγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας" (Ρωμαίους 5:5).
Η αγάπη του Θεού δεν είναι έξω από μας και πρέπει με νύχια και με δόντια να τη φέρουμε μέσα μας και να τη ζήσουμε. Η αγάπη του Θεού, ο ίδιος ο Θεός που είναι αγάπη, κατοικεί μέσα μας. Η αγάπη του Θεού μάς έχει δοθεί σε όλες τις διαστάσεις που περιγράφτηκαν παραπάνω, αλλά είναι στη δική μας θέληση και επιλογή να τη ντυθούμε. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι δεν τα καταφέρνουμε, αλλά θα θέλαμε ο Θεός να ενισχύσει την αδύναμη θέλησή μας στον τομέα της αγάπης.
Ξέρετε, χρειαζόμαστε θεία ώθηση για να συγχωρήσουμε, να ανεχτούμε, να σιωπούμε, να κάνουμε καλό όταν μας έχουν κάνει κακό. Αλλά χρειαζόμαστε και μια απόφαση που αυτή δεν μπορεί να την πάρει ο Θεός στη θέση μας. Όταν έχουμε αδιαφορήσει για κάποιους, όταν έχουμε πληγώσει άλλους, όταν έχουμε ξεχάσει να συγχωρήσουμε και ο Θεός μάς τα θυμίσει και μας παρακινήσει σε πράξεις αγάπης δια του Πνεύματός Του, είναι δική μας απόφαση να κάνουμε την αγάπη μας πράξη, και όχι να βρούμε δικαιολογίες για να αποφύγουμε το μέρος μας.
Αν ο Θεός είναι αγάπη και είναι μέσα μας, τότε έχουμε μέσα μας όλη την αγάπη και έχουμε επιπλέον και όλη τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να τη ζήσουμε. Αν το επιθυμούμε, ο Θεός θα μας ενισχύσει. Αν πραγματικά το επιδιώκουμε, θα συνεργαστούμε με τον Θεό όταν μας ωθεί σε σκέψεις και πράξεις αγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου