Το σύνδρομο του Ναβουχοδονόσορα μπορεί να γίνει ευλογία

" Τώρα, εγώ ο Ναβουχοδονόσορας αινώ και υπερυψώνω και δοξάζω τον βασιλιά τού ουρανού· επειδή, όλα τα έργα του είναι αλήθεια, και οι δρόμοι του κρίση· και μπορεί να ταπεινώσει αυτούς που περπατούν μέσα στην υπερηφάνεια ". Δανιήλ 4:37.

Το σύνδρομο του Ναβουχοδονόσορα, δηλαδή ο φανερός ή κρυφός εγωισμός μας που μας πληρώνει με ταλαιπωρία, θλίψη, διαταραχή και απόρριψη μπορεί να γίνει ευλογία και δόξα. Δυστυχώς, συχνά βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός μάς φέρνει στο τέλος του εαυτού σαν ένα μέσο τιμωρίας και εκδίκησης εκ μέρους Του. Κάτι σαν : "Πάρε αυτό που σου άξιζε για να μάθεις άλλη φορά να καυχιέσαι και να νομίζεις ότι είσαι κάποιος!"

Αλλά δεν είναι έτσι. Ο Θεός το μόνο που ήθελε καθώς ταπείνωνε για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τον υπερόπτη βασιλιά μπροστά Του, ήταν να δουλέψει μέσα στην ψυχή του ένα έργο μετάνοιας και χάρης. Αν ο Θεός επιτρέπει να περνάμε από παρόμοιες διαδρομές είναι γιατί θέλει να μας διδάξει ένα σπουδαίο μάθημα και να μας δώσει μέσα απ' αυτό ευλογία και νέα προοπτική.

Ο Ναβουχοδονόσορας έμαθε μέσα από την τραγική εμπειρία του ότι ο Θεός είναι ο μόνος Κύριος και ότι " όλοι οι κάτοικοι της γης λογίζονται μπροστά του ως ένα τίποτε· και σύμφωνα με τη θέλησή του πράττει στο στράτευμα του ουρανού, και στους κατοίκους τής γης [...] " (Δανιήλ 4:35).

Όμως προτού ομολογήσει αυτή τη μεγάλη αλήθεια και ευλογήσει με το στόμα του τον Θεό, είχε σηκώσει τα μάτια του στον ουρανό και τα ταραγμένα μυαλά του είχαν βρει ειρήνη στην αποδοχή ότι αυτός προσωπικά ήταν ένα τίποτα και ότι ο Θεός είναι η πηγή των πάντων. Η ταπείνωσή του προπορεύτηκε της δόξας που ο Θεός τού χάρισε στη συνέχεια. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι ο Ναβουχοδονόσορας όχι μόνο μετανόησε και δοξολόγησε τον Ύψιστο, όχι μόνο βρήκε θεραπεία στην κατάστασή του, αλλά ξανακέρδισε τη χαμένη βασιλεία του και ο Θεός τού πρόσθεσε μεγαλύτερη μεγαλειότητα (Δανιήλ 4:36).

Αν κάποτε συμβεί και ο εγωισμός μας μάς τυφλώσει και ο Θεός μέσα στην αγάπη Του αποσύρει το χέρι Του από πάνω μας και μας αφήσει να δούμε τι αξίζουμε πραγματικά μόνοι μας, ας θυμόμαστε ότι μετάνοια, αποκατάσταση και ευλογία είναι ο στόχος που ο Θεός έχει πάντα στο μυαλό Του όταν μας παιδαγωγεί.