" Δεν είναι ο λόγος μου σαν φωτιά; λέει ο Κύριος· και σαν σφυρί που κατασυντρίβει τον βράχο;". Ιερεμίας 23:29.
" Ο Λούθηρος έβαλε μπροστά ένα κίνημα που τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει (...) έθεσε τις βάσεις για μια νέα κατανόηση του Ανθρώπου και τη μεταγενέστερη ανάπτυξη της μοντέρνας δημοκρατίας ". Αυτή ήταν μία από τις αναφορές της καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ, στις 31 Οκτωβρίου 2017, στον Μαρτίνο Λούθηρο, τον πρωτεργάτη της Μεταρρύθμισης, κατά τη διάρκεια των εορτασμών για τα 500 χρόνια από τη Μεταρρύθμιση, σε μια ομιλία της στο δημαρχείο της πόλης του Wittenberg, εκεί που ο Λούθηρος, στις 31 Οκτωβρίου 1517, θυροκολλούσε τις περίφημες "95 θέσεις" του.
Έχουν περάσει 500 χρόνια από εκείνη την ιστορική στιγμή που άλλαξε ριζικά τη μορφή της Ευρώπης σε τόσους τομείς: πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτισμικό. Στους αιώνες που ακολούθησαν μέχρι και στις μέρες μας έχει χυθεί άπλετο μελάνι για τις αιτίες της εμφάνισης της Μεταρρύθμισης και τις προεκτάσεις της ακόμη και σήμερα. Η αποτίμηση του ιστορικού αυτού γεγονότος εξακολουθεί ν' απασχολεί τους στοχαστές και τους διανοούμενους, αλλά και όσους έχουν θρησκευτική συνείδηση και ενδιαφέρον για ένα γεγονός που συγκλόνισε όχι μόνο τον ρου της Ιστορίας αλλά και τον ρου της προσωπικής ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.
Σήμερα θα ήθελα να τονίσω το ένα και μοναδικό γεγονός που δεν πρέπει να ξεχνάμε όταν μιλάμε για Μεταρρύθμιση ή θέλουμε μεταρρύθμιση στη ζωή μας. Και αυτό είναι ο τρόπος με τον οποίο διαβάζουμε τη Βίβλο και ο τρόπος με τον οποίο αφήνουμε τον Θεό να μπει "σε μάχη" μαζί μας σχετικά με ό,τι ξέρουμε και ό,τι μας φαίνεται κοινός τόπος, καθώς τα τυπωμένα στο χαρτί λόγια γίνονται, δύναμη που μας αλλάζει και μας ανατρέπει.
Ο Λούθηρος είχε αρκετά χρόνια παλέψει με τον εαυτό του, με "πλάσματα" που ταλαιπωρούσαν την ψυχή και την κατανόησή του σχετικά με το ποιος είναι στ' αλήθεια ο Θεός. Είχε ζήσει άπειρες ώρες ψυχικής αγωνίας και οδύνης, ώρες εσωτερικών συγκρούσεων, αναστολών και αμφιβολιών. Είχε έρθει σε σύγκρουση με τον εαυτό του, τα ίδια του τα πιστεύω, το κατεστημένο θρησκευτικό πλαίσιο, ακόμη και την αυτοκρατορική εξουσία, όταν ψάχνοντας λόγους αλήθειας και βεβαιοτήτων μέσα στα ιερά κείμενα, η Βίβλος τον ανέτρεψε συθέμελα. Ό,τι ακολούθησε στη συνέχεια, ό,τι σημαίνει σήμερα η Μεταρρύθμιση, όποιο πλαίσιο και έννοια κι αν της αποδοθεί, σωστά ή λανθασμένα, έχει τη ρίζα της στη γνήσια επαφή ενός ανθρώπου με τον Λόγο του Θεού. Γιατί ο Λόγος του Θεού είναι φωτιά που καίει τον γνήσιο αναζητητή και σφυρί που συντρίβει όχι μόνο τον βράχο της σκληρής καρδιάς μας, αλλά και κάθε τυραννία ιδέας και συστήματος που σκεπάζει την αλήθεια του.
Ο Λούθηρος δεν έψαχνε καθόλου να προσαρμόσει τον Λόγο του Θεού σ΄ ένα νέο πλαίσιο και να ανατρέψει τη φθαρμένη, καταπιεστική και μέσα στις διαψεύσεις και καταχρήσεις παπική θρησκευτικότητα. Δεν έψαχνε να γίνει επαναστάτης, να δημιουργήσει "νέα σχολή", να γράψει ιστορία. Έψαχνε την αλήθεια για τον εαυτό του, και όταν ο Θεός στη μάχη του αυτή τού αποκάλυψε την αλήθεια μέσα από τις Γραφές, όλα τα υπόλοιπα έγιναν ιστορία που και ο ίδιος δεν μπόρεσε να συλλάβει.
Ο Λόγος του Θεού δεν είναι βιβλίο. Είναι ζωντανή, θεϊκή δύναμη που ανατρέπει τα πάντα όχι όταν εμείς τον αλλάζουμε, αλλά όταν τον αφήνουμε να μας αλλάξει.
(Φωτογραφία: Μαρτίνος Λούθηρος, ζωγραφισμένος από τον Λουκά Κράναχ, τον πρεσβύτερο, 1529, μουσείο Ουφίτσι, Φλωρεντία ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου