Οι φίλοι μας μάς εκνευρίζουν αρκετές φορές!

"Το σίδερο ακονίζει το σίδερο· και ο άνθρωπος ακονίζει το πρόσωπο του φίλου του ". Παροιμίες 27:17.

Ποιος πιστεύει ότι η φιλία, όπως και όλες οι ανθρώπινες σχέσεις, είναι κάτι το ιδανικό; Όποιος πιστεύει σε ιδανικές καταστάσεις, προσγειώνεται γρήγορα στον κόσμο της πραγματικότητας. Για κάποιους η προσγείωση αυτή δεν γίνεται ποτέ αποδεκτή. Τέτοια άτομα καταλήγουν δυστυχισμένα και μόνα.  Αν περιμένεις από κάποιον να ανταποκρίνεται σ' όλες σου τις προσδοκίες, τότε έχεις καταλάβει λάθος τη ζωή. Επιπλέον, δεν διαθέτεις μάλλον την ευελιξία που απαιτείται για ζήσεις και να ζήσεις ευτυχισμένα. 

Απ' όσο θυμάμαι, οι αγαπημένοι φίλοι μου μ' έχουν πικράνει, εκνευρίσει και απογοητεύσει πολλές φορές. Σε καλώ Σαββατοκύριακο να βγούμε τη βόλτα μας και εσύ  μου χαλάς το Σαββατοκύριακο! Δεν καταλαβαίνεις αυτά που εξηγώ, δυναμιτίζεις την ατμόσφαιρα με την έντασή σου και στο τέλος χωρίζουμε όλοι πικραμένοι και με μένα να υπόσχομαι πάλι ότι είναι η τελευταία φορά που σε κάλεσα. Όμως μέσα σε δύο βδομάδες έχουμε αφήσει τον θυμό, έχουμε συγχωρήσει ο ένας τον άλλο και έχουμε ξεχάσει, γιατί ξέρουμε ότι δεν γίνεται αυτό από κακία, αλλά από αδυναμία. Η αγάπη υπομένει και καλύπτει.

Επόμενο: έρχεσαι με τη γυναίκα σου από το εξωτερικό στο σπίτι μας τα χαράματα και δεν μας έχετε ειδοποιήσει για την ώρα άφιξης. Τέλεια.... αυτά τα κινητά, τι τα έχετε; Κάποιος από την οικογένεια που τυχαία σηκώθηκε εκείνη την ώρα, σας είδε να κάθεστε απ' έξω και σας άνοιξε. Έχω εκνευριστεί, γιατί μάλλον δεν καταλαβαίνετε τους κοινωνικούς κώδικες. Άστε που ξύπνησα ξαφνικά από τις φωνές σας. Ωστόσο, σηκώθηκα να σας καλωσορίσω και αφού μου επιτρέψατε να πλυθώ και να βγάλω τις πυτζάμες μου, παίρνουμε μαζί πρωινό. Φαίνεται ότι η αγάπη δεν καταλαβαίνει από ρολόι και κοινωνικούς κώδικες.

Κλείνω: σου ζητάω να πάμε κάπου μαζί και εσύ μου απαντάς ότι βαριέσαι. Βεβαίως και απογοητεύομαι, αλλά μετά γελάω. Ξέρεις πόσες φορές έχω πάει σε πράγματα που βαριόμουν και πόσες άλλες συμμετείχα σε κουβέντες που δεν μ' ενδιέφεραν; Όμως, η αγάπη κατανοεί τον άλλο και δεν βάζει όρους, κάπου θα σ' έχω απογοητεύσει κι εγώ και ας μην το θυμάμαι τώρα.

Όλοι έχουμε πικραθεί από τους φίλους μας. Έχουμε εκνευριστεί και απογοητευτεί. Δεν πειράζει. Αν αγαπάμε με την αγάπη του Θεού, θα κατανοούμε, θα ξεχνάμε, δεν θα ζητάμε τα δικά μας. Ας μην  ψάχνουμε για ιδανικές φιλίες και σχέσεις. Δεν υπάρχουν τέτοιες. Ας κοιτάξουμε τι είδους άνθρωποι είμαστε εμείς. Άραγε, είμαστε τέλειοι; Θέλουμε να συναντήσουμε τον άλλον σε κάποιο επίπεδο μέσα στη διαφορετικότητά μας; Ας μη φοβόμαστε ν' ακονιστούμε στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Μέσα απ' αυτό, ο Θεός μάς μαθαίνει και μας δένει ακόμη περισσότερο.

                                                          

                                       Καλό μήνα στους αγαπημένους μας φίλους!