Δεν χρειάζεται να χτίσεις καμιά εικόνα, τη χτίζει ο Θεός για σένα

"[...] Μάθετε από μένα· επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά" (Ματθαίος 11:29). 

Ζούμε σ' έναν κόσμο που αναζητά την αξία και συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την εξής πραγματικότητα: ατελή, πεπερασμένα και άκρως ανταγωνιστικά όντα θέλουν να δείξουν το ένα στο άλλο ότι έχουν αξία, ότι είναι μεγάλα και σπουδαία. Ότι μπορούν! Πολλοί είναι αυτοί που αναζητούν διακαώς να χτίσουν προς τα έξω την εικόνα μιας ζωής ευτυχίας, δύναμης και επιτυχίας, ακόμη κι αν χρειαστεί να υποκριθούν μέσα στα προβλήματα, τις αδυναμίες και τα λάθη τους. 

Αυτό το κοσμικό φρόνημα δεν έχει σχεδόν τίποτα το κοινό με τη ζωή του Χριστού. Είναι ένα φρόνημα περηφάνιας και ανασφάλειας ταυτόχρονα που προβάλει τις αξίες της δύναμης, της εξυπνάδας, του πλούτου, της ομορφιάς, των ικανοτήτων και των επιτευγμάτων.  Κι όμως, σαν άνθρωποι του Θεού πέφτουμε κι εμείς στην παγίδα, γιατί  έχουμε μεγάλο έλλειμμα σ' αυτό που ο Χριστός είπε για τον εαυτό του: "[...] μάθετε από μένα· επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά" (Ματθαίος 11:29). 

Ο Χριστός ήταν ταπεινός και δεν είχε ανάγκη να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Ούτε με την προσωπικότητά Του ούτε με την εξωτερική Του εμφάνιση ούτε με το έργο Του. Αγάπησε τον άνθρωπο για τον άνθρωπο και όχι τον άνθρωπο για τον εαυτό Του και αυτό Τον οδήγησε στη θέση του ταπεινού υπηρέτη όλων μας. 

Ο Ιησούς ήταν διακριτικός. Δεν κραύγασε, ούτε άκουσε κανείς τη φωνή της δημαγωγίας Του στις πλατείες (Ματθαίος 12:19). Επικοινωνιακά, δεν θα έλεγες ότι ήταν ο χαρισματικός ηγέτης. Ο Χριστός δεν επιζητούσε να μαγέψει και να καθηλώσει. Ακόμη και στα θαύματά Του ζητούσε τη σεμνότητα και την ιδιωτικότητα και ήταν περισσότερο η ανάγκη της στιγμής παρά η επίδειξη δύναμης που Τον ωθούσε να ενεργήσει στο δημόσιο βίο. 

Ο Ιησούς ήταν ευαίσθητος. Ωστόσο, δεν διαλάλησε την ευαισθησία Του. Φέρθηκε με συμπόνια στη χήρα της Ναϊν, ανασταίνοντας τον μονάκριβο γιο της (Λουκάς 7:13). Φέρθηκε τρυφερότητα στην μητέρα Του, όταν πάνω στον σταυρό ανέθεσε τη φροντίδα της στον μαθητή Του Ιωάννη. (Ιωάννης 19:26-27). 

Ο Ιησούς ήταν απλός και όχι πολύπλοκος. Αυτά που σκεφτόταν μέσα Του, αυτά έλεγε και έξω Του. Όπως ακριβώς ήταν ο εσωτερικός Του άνθρωπος – ευθύς, καθαρός και διάφανος- έτσι ήταν και ο εξωτερικός. Δεν χρειαζόταν να ελίσσεται και να ισορροπεί, γιατί είχε ξεκάθαρο στόχο και αυτός ήταν να κάνει το θέλημα του Θεού. (Ιωάννης 6:38).

Ο Χριστός δεν είχε ανάγκη να αποδείξει τι ήταν και τι άξιζε. Δεν χρειαζόταν καν να χτίσει μια εικόνα ευτυχίας, δύναμης και επιτυχίας. Η εικόνα χτίστηκε μόνη της μέσα από την ταπείνωση, την προσφορά και την αγάπη Του. Ούτε εσύ χρειάζεται να χτίσεις μια εικόνα. Αυτή τη χτίζει ο Θεός για σένα, αν ακολουθήσεις τα βήματα του Χριστού.