Προσέξτε τις παρορμητικές αποφάσεις

«Ανάθεσε στον Κύριο τον δρόμο σου, και έλπιζε σ' αυτόν, κι αυτός θα ενεργήσει». Ψαλμός 37:5.

Πόσο δύσκολο είναι να πάρετε μια παρορμητική απόφαση στη ζωή σας; Έχετε σκεφτεί πάνω σε κάποιο θέμα και έχετε καταλήξει στη σωστή απόφαση. Ακόμη, έχετε υπομείνει κάποια κατάσταση που δεν σας φαινόταν ιδανική, ή ακόμη καλύτερα έχετε κερδίσει μια μεγάλη νίκη σ’ έναν τομέα της ζωής σας, αλλά όλα αυτά κινδυνεύουν να ανατραπούν από ένα γεγονός που σας ωθεί προς εντελώς διαφορετική κατεύθυνση.

Ο Δαβίδ είχε δει την πρόνοια του Θεού και είχε επίσης κερδίσει μια μεγάλη πνευματική νίκη όταν ο Κύριος τού παρέδωσε τον Σαούλ στα χέρια του και ο Δαβίδ δεν επέβαλλε χέρι πάνω στον χρισμένο βασιλιά για να τον σκοτώσει. Ωστόσο, αμέσως μετά άρχισε να σκέφτεται ότι με τον Σαούλ παιζόταν το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού και ότι μάλλον μια μέρα ο ίδιος θα κατέληγε το θύμα του Σαούλ. Έτσι, γεμάτος αρνητικά συναισθήματα ζήτησε καταφύγιο και προστασία στη γη των Φιλισταίων. Καταφεύγοντας σ’ ένα εχθρικό έδαφος, ένιωσε περισσότερο ασφαλής, αλλά  στην πορεία βρέθηκε μπλεγμένος σε μεγάλες αμαρτίες και σοβαρά προβλήματα. Ο Δαβίδ είχε ξεχάσει ότι η ασφάλεια δεν βρίσκεται στις συνθήκες, αλλά στο θέλημα του Θεού.  

Παρορμητικά συναισθήματα πικρίας, εκδίκησης, φόβου, απογοήτευσης ή εγωισμού είναι πολύ συνηθισμένα σε όλους μας. Είναι επικίνδυνο αυτές τις ώρες που νιώθουμε τόσο χάλια να μιλάμε με τον εαυτό μας και να σχεδιάζουμε πράγματα. Είναι επικίνδυνο να παίρνουμε σημαντικές αποφάσεις κάτω από την επήρεια αρνητικών συναισθημάτων. Ο Δαβίδ θα μπορούσε να είχε ρωτήσει τον Θεό, όπως το συνήθιζε. Δεν το έκανε όμως. Γι’ αυτό και βρέθηκε μπλεγμένος με τις ανόητες αποφάσεις που πήρε. Χρειάστηκε στην πορεία να σχεδιάζει διαρκώς πώς θα επιβιώσει. Χρειάστηκε να σκοτώνει σε πολέμους, να λέει ψέματα, να υποκρίνεται. Και σε μια κακιά στιγμή παραλίγο αυτός και οι άντρες του να χάσουν τα πάντα.

Όταν έχουμε κουραστεί να εμπιστευόμαστε τον Θεό, όταν μια κατάσταση μάς έχει φέρει σε αδιέξοδο, αρχίζουμε να σχεδιάζουμε μόνοι μας. Επειδή τέτοιες δύσκολες ώρες πίκρας και απογοήτευσης ίσως να μην μπορούμε να υπομείνουμε άλλο ή να μην μπορούμε να στραφούμε όπως θα έπρεπε στον Θεό, ας σκεφτούμε έναν έμπειρο οικείο μας ή έναν έμπιστο και σοφό φίλο. Μπορούμε να συζητήσουμε μαζί του όλες τις κακές σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Μπορούμε, εκτός από τη συμβουλή του, να προσευχηθούμε μαζί, ζητώντας τού Θεού η κατεύθυνση να μείνει στην καρδιά και στο μυαλό μας. Σίγουρα, θα έχουμε μια πιο ξεκάθαρη προοπτική των πραγμάτων, αποφεύγοντας παρορμητικές αποφάσεις για σημαντικά ζητήματα, που είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.