Θαρραλέα γυναίκα, η γυναίκα της πίστης

«Ξάφνου, μια γυναίκα Χαναναία, που βγήκε από εκείνα τα όρια του τόπου, κραύγασε σ' αυτόν, λέγοντας: Ελέησέ με, Κύριε, γιε τού Δαβίδ· η θυγατέρα μου δαιμονίζεται σκληρά». Ματθαίος 15:22.

Κάποιες γυναίκες τις θαυμάζουμε ιδιαίτερα και τις έχουμε ως πρότυπα. Αν και όλες οι γυναίκες, ως ξεχωριστά πλάσματα του Θεού έχουν την ίδια ηθική αξία και έχουν όλες- εν δυνάμει-, τη δυνατότητα να εκπληρώσουν το σχέδιο για το οποίο ο Θεός τις δημιούργησε, δεν  πετυχαίνουν όλες τελικά το στόχο τους.

Θαυμάζω ιδιαίτερα μια ανώνυμη γυναίκα της Καινής Διαθήκης που είχε μια άρρωστη δαιμονισμένη κόρη. Η απεγνωσμένη μητέρα έψαχνε λύση για το πρόβλημα του παιδιού της, που ήταν και δικό της πρόβλημα. Ζούσε κάπου στα σύνορα  Τύρου και Σιδώνας με το Ισραήλ και όταν ο Χριστός βρέθηκε εκεί, η γυναίκα άρπαξε την ευκαιρία και «βγήκε από εκείνα τα όρια του τόπου», κραυγάζοντας για θεραπεία.

Γιατί είναι σπουδαία γυναίκα; Είναι σπουδαία γιατί είναι θαρραλέα γυναίκα, για την οποία όλα σχεδόν τα πράγματα δούλευαν εναντίον. Ήταν πολυσχιδώς αποκλεισμένη και τσακισμένη.  Κατ’ αρχήν, η εθνικότητά της δεν της έδινε κανένα δικαίωμα να ζητά έλεος από τον Χριστό. Ήταν Χαναναία εθνική και ο Χριστός είχε έρθει για να υπηρετήσει πρωτίστως το λαό Ισραήλ. Επιπλέον, ήταν γυναίκα. Μια γυναίκα δεν είχε ιδιαίτερο λόγο και θέση στο δημόσιο βίο, πόσο μάλλον να τρέχει πίσω από τον Χριστό με τους μαθητές Του και να φωνάζει για βοήθεια. Ακόμη, η γυναίκα είχε τον διάβολο να την πολεμάει στο σπίτι της, ένα δαιμόνιο δεν είναι εύκολο πράγμα. Είχε και εκείνους τους μαθητές που έλεγαν στον Ιησού να τη διώξει, τους είχε κουράσει η στάση της. Το αποκορύφωμα; Όταν η πηγή της καλοσύνης,  της δύναμης και των λύσεων-ο Χριστός-, έμοιαζε να της λέει κατάμουτρα ότι για εκείνην δεν είχε…

Η Χαναναία γυναίκα πέτυχε με την πίστη της δύο ακατόρθωτα, εκ πρώτης όψεως, πράγματα: τη θεραπεία της κόρης της και τη βράβευση της πίστης της από τον Χριστό. Αν τα πέτυχε είναι γιατί δεν παραιτήθηκε στις δύσκολες συνθήκες. Αποδέχτηκε τη μειονεκτική της θέση, αποδέχτηκε τη σιωπή, αποδέχτηκε τη δυσφορία των άλλων. Ταπεινώθηκε, ναι, αλλά δεν παραιτήθηκε. Βγήκε απ' όλα "τα όρια" και επέμεινε στα εμπόδια! Πήρε τα λόγια του Χριστού και μ’ αυτά τα λόγια διατύπωσε το γεμάτο πίστη επιχείρημά της για λίγα ψίχουλα ευλογίας. Ο Χριστός όχι μόνο κάλυψε την ανάγκη της, αλλά επαίνεσε και την πίστη της.

Δεν ξέρω ποιοι είναι οι στόχοι σας, όσες είστε γυναίκες, ούτε τι προσπαθείτε να πετύχετε στη ζωή σας. Το αν πετυχαίνετε δεν καθορίζει τόσο την επιτυχία σας όσο την καθορίζει τι είναι αυτό το οποίο πετυχαίνετε κάθε φορά. Εύχομαι να είναι οι στόχοι σας αξιόλογοι και με ευλογημένες επιδράσεις στη ζωή των άλλων. Και θα είναι, αν παρά τα εμπόδια, σταθείτε μια θαρραλέα γυναίκα πίστης στον λόγο του Θεού.