Eλεύθεροι, με ειρήνη

«Ειρήνη αφήνω σε σας, ειρήνη τη δική μου δίνω σε σας· όχι όπως δίνει ο κόσμος, σας δίνω εγώ. Ας μη ταράζεται η καρδιά σας μήτε να δειλιάζει». Ιωάννης 14:27

Σήμερα, ημέρα εθνικής γιορτής, είμαστε ελεύθεροι, δόξα στον Θεό, με ελευθερίες που άνθρωποι του παρελθόντος και άλλοι λαοί δεν μπορούσαν ποτέ να διανοηθούν. Ωστόσο, νιώθουμε και τόσο περιορισμένοι, εφόσον για να μετακινηθούμε, εν μέσω επιδημίας κορωνοϊού, πρέπει να πάρουμε κάποια μορφή «άδειας» από τις επίσημες αρχές, και αυτό μας κάνει να νιώθουμε άβολα για διάφορους λόγους ο καθένας. Εξωτερικά και εσωτερικά.

Αυτές τις μέρες νιώθω συχνά ότι δεν είμαι ελεύθερη μέσα μου. Καθώς ενημερώνομαι σε λογικά πλαίσια, πιάνω τον εαυτό μου ξαφνικά να κατακερματίζομαι και να χάνω την ειρήνη μου μέσα σ’ αυτό το χάος της ροής της πληροφορίας.  Υπάρχουν βραδιές που αργώ να κοιμηθώ, που βλέπω άσκημα όνειρα, ενώ μέσα στη μέρα χρειάζεται κόπος για ν' απωθήσω εικόνες, σενάρια και φόβους που αφορούν, αφενός, την τρέχουσα καθημερινότητα: να το απολυμάνω τώρα αυτό; Να πλύνω πάλι τα χέρια μου; Ποιος στέκεται δίπλα μου; Αφετέρου, έχοντας στη σκέψη και στην προσευχή μου τόσα πολλά άτομα  εδώ και σε όλο τον κόσμο, νιώθω να κουράζομαι…

Είναι, βέβαιο, ότι έτσι ακριβώς νιώθετε οι περισσότεροι, κι αν γράφονται αυτά είναι γιατί συνειδητοποιούμε ότι όταν ο Χριστός μάς άφηνε την ειρήνη Του ήταν για τέτοιες ώρες δοκιμασιών και ταραχών. Πιστεύω ότι η αληθινή ελευθερία πάει πάντα μαζί με την ειρήνη. Δεν είμαστε ελεύθεροι μέσα μας όταν δεν έχουμε εσωτερική ειρήνη. Δεν γίνεται να ζούμε με ταραχή- δέσμιοι των προϊόντων του μυαλού μας-, και να είμαστε ελεύθεροι.

Δυστυχώς, η ειρήνη του κόσμου είναι μια ειρήνη που παράγεται μέσα σε ασφάλεια συνθηκών, κανονικότητας και προβλεψιμότητας. Τώρα τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει ακριβώς έτσι. Ακόμη κι αν τελειώσει το κεφάλαιο της επιδημίας, πόσοι άνθρωποι δεν έχουν ήδη χάσει τον ύπνο τους με το κεφάλαιο της οικονομικής ένδειας που θα ακολουθήσει.

Ο Χριστός μάς άφησε την ειρήνη Του, επειδή γνώριζε ότι σαν ανθρωπότητα, η κάθε γενιά ξεχωριστά  αλλά και σαν άτομα, θα περάσουμε από τις δικές μας ταραχές και αγωνίες. Ο Χριστός μάς άφησε την ειρήνη Του και μας καλεί σε μια ελευθερία πνεύματος, εκεί που οι σκέψεις του εχθρού αλλά και οι δικοί μας φόβοι θα μπορέσουν να νικηθούν από την αιώνια αγάπη του Θεού για μας. Καθώς θα υπάρξουν μέρες που θα νιώθουμε συχνά τρωτοί, ας αφήσουμε τη δική μας αδυναμία και την έλλειψη ελέγχου  στα χέρια Του. Όταν σκέψεις και φόβοι έρχονται, νιώθω περισσότερο από ποτέ ότι αυτό που πρέπει καλά να κλείσω έξω δεν είναι ο κορωνοϊός, αλλά τα σενάρια που μπορεί να μου κλέψουν την ελευθερία και την ειρήνη που ο Χριστός μού χάρισε γι’ αυτές ακριβώς τις ταραγμένες ώρες.