Ας αφήσουμε στην άκρη τις συνθήκες

Κατά γενικό κανόνα, οι συνθήκες δεν είναι αυτές που κάνουν τον άνθρωπο καλό ή κακό, προσαρμοστικό ή δύστροπο, αχάριστο ή ευγνώμων, υπηρέτη ή καταπιεστή. Οι συνθήκες έρχονται να ξεσκεπάσουν εκείνες τις κρυφές πτυχές και τις ροπές που άλλοτε επιμελώς οι περισσότεροι κρύβουμε ή, αντίθετα, κάποιοι ευθαρσώς φανερώνουν.

Ωστόσο, αν δεν μπορείς να ταπεινωθείς, να υποχωρήσεις, να θυσιάσεις, να αφήσεις, να θυμάσαι ότι οι συνθήκες μάλλον δεν φταίνε. Ακούμε όλοι υποθέσεις τού τύπου: «Αν είχα χρόνο, αν ο άντρας / η γυναίκα μου ήταν διαφορετικός/ή, αν η δουλειά μου ήταν κάπως αλλιώς, αν η οικονομική μου άνεση μού το επέτρεπε, αν είχα λύσει αυτό το θέμα, τότε θα ...» Τότε οι συνθήκες θα ήταν διαφορετικές και όλα μάλλον θα ήταν διαφορετικά, αλλά ΕΣΥ βαθιά μέσα σου πολύ διαφορετικός δεν θα ήσουν. Ας μη μπλέκουμε πάντα τις συνθήκες με τις επιλογές της καρδιάς μας και τις τάσεις μας. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί συχνά οι ίδιες συνθήκες δεν παράγουν τα ίδια αποτελέσματα στον χαρακτήρα των ατόμων.

Ο Ιωσήφ σε όλες τις συνθήκες - καλές και τραγικές - ήταν αυτό που ήταν. Ορθότερα, ήταν αυτό που επέλεγε κάθε φορά να είναι με τη χάρη του Θεού και την ελεύθερη πρόθεση της καρδιάς του. Σε μη ιδανικές όπως και σε ιδανικές συνθήκες επέλεγε και αγωνιζόταν να είναι δίκαιος, ευθύς, σεμνός, αληθινός. Ένας πραγματικός υπηρέτης θεϊκών σχεδίων.

Ο Σαμψών, για να πάρουμε άλλο παράδειγμα, δεν ήταν αυτός που έπρεπε να είναι. Παρά τις καλές συνθήκες μέσα στις οποίες ο Θεός είχε φροντίσει να βρεθεί, με ειδικό κάλεσμα, με δυνάμεις και δυνατότητες από τον Κύριο, μέσα σ’ έναν λαό που τον σεβόταν και σε μια οικογένεια που τον υποστήριζε και  τον συνέτιζε, ενδίδοντας σε ανεξέλεγκτες τάσεις και κάνοντας κακές επιλογές, διαμόρφωνε ο ίδιος για τον εαυτό του άσκημες συνθήκες. Επίσης, συχνά φανέρωνε μέσα στις υπάρχουσες συνθήκες έναν παρορμητικό και επιπόλαιο χαρακτήρα, που δεν είχε σκοπό της ζωής του τον Θεό.

Αν ο Θεός δεν είναι ο σκοπός μας, αλλά το μέσο για να φτάσουμε εκεί που το μυαλό και οι επιθυμίες μάς οδηγούν, οι συνθήκες θα είναι η καλή δικαιολογία που χρειαζόμαστε για να μην γίνουμε ποτέ αυτοί που ο Θεός μάς καλεί να είμαστε. Αν ο Κύριος είναι ο σκοπός μας, οι συνθήκες θα είναι το μέσο για να Τον γνωρίσουμε, να μείνουμε πιστοί και να υπηρετήσουμε τα σχέδιά Του.

" [...] ενώ ο Χριστός ήταν πιστός, όπως ένας γιος στο σπίτι του πατέρα του...". Εβραίους 3:6.