Οι συνθήκες: το μέσο της τελειοποίησης που όλοι απευχόμαστε !

Οι συνθήκες, εκτός ότι είναι ένα μέσο για να φανερωθεί η καρδιά μας και να λάβουμε την ανταμοιβή του Κυρίου ανάλογα με τα έργα μας, είναι ταυτόχρονα και το μέσο της τελειοποίησής μας. Είναι ένα εργαλείο με το οποίο ο Θεός μάς νουθετεί και μορφώνει τον χαρακτήρα του Χριστού πάνω μας.

Ο Θεός έχει χίλιους δυο τρόπους να μας μάς διδάξει τις εντολές Του. Εργάζεται μέσα μας συνεχώς, συμβουλεύοντάς μας και ενισχύοντάς μας. Ωστόσο, στη Βίβλο βλέπουμε το σημαντικό ρόλο των συνθηκών στον αγιασμό μας. Οι εντολές Του γίνονται καλύτερα κτήμα μας όταν περνάμε μέσα από δύσκολες συνθήκες. Όλον αυτόν τον άγιο οπλισμό - διαυγέστερο νου, αγνότερη θέληση, μεγαλύτερη παραχώρηση και υπακοή-, τον αποκτούμε μέσω δύσκολων συνθηκών που είτε ο Θεός επιτρέπει είτε εμείς δημιουργούμε από λάθη.

Ο ψαλμωδός λέει: «Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ πλανιόμουν, τώρα όμως, φύλαξα τον λόγο σου» (Ψαλμός 119:67). Η ταλαιπωρία μέσα σε διάφορες συνθήκες ήταν αυτή που τον βοήθησε να σκεφτεί καλύτερα τα πράγματα, να γίνει πιο σοφός, να κάνει ορθότερες επιλογές, να μάθει να εμπιστεύεται και να υπακούει περισσότερο τον Θεό.

Αναπόφευκτα θα περάσουμε μέσα από δύσκολες συνθήκες για να μάθουμε ν’ αφήνουμε πίσω μας πλανερούς δρόμους, εσφαλμένες κρίσεις, παρορμητικές και άσοφες αντιδράσεις. Ακόμη και ο Ιησούς Χριστός, όντας υιός του Θεού, «έμαθε την υπακοή από όσα έπαθε» (Εβραίους 5:8.) Ήταν μέσα από τα παθήματα που διδάχτηκε και έγινε τέλειος (Εβραίους 2:10).

Εγώ και εσείς, ατελείς όντες, γίνεται ποτέ με ευκολότερους δρόμους και "χαϊδεμένες"  συνθήκες να γίνουμε τέλειοι και άγιοι όπως ο Κύριος επιθυμεί να είμαστε ; Όταν οι καταστάσεις που ζούμε μάς στριμώχνουν (ευτυχώς, αυτό δεν διαρκεί πάντα), ας δεχτούμε με υπομονή την παιδαγωγική αγάπη του Θεού μας. Όταν οι καταστάσεις που ζούμε μάς στριμώχνουν (ευτυχώς, αυτό δεν διαρκεί πάντα), ας δεχτούμε με υπομονή την παιδαγωγική αγάπη του Θεού μας.