Ο κυκλώνας Ιανός πέρασε από διάφορα μέρη προκαλώντας μεγάλες καταστροφές και την απώλεια ανθρώπων. Ο μηχανισμός του κράτους ήταν σε πλήρη επιφυλακή, ενώ είχαν γίνει ισχυρές συστάσεις στους πολίτες. Άλλοι ένιωθαν μουδιασμένοι και κάποιοι ίσως γέλασαν για άλλη μια φορά με τους μετεωρολόγους που φόβισαν τον κοσμάκη, ενώ τίποτα σημαντικό δεν συνέβη… Αμφιβάλλω αν έπεσαν παραπάνω από κάτι ψιχάλες στην περιοχή της Αττικής που μένω. Λοιπόν, όλα μια χαρά, δεν υπήρξε πρόβλημα!
Ψέματα: αρκεί να είχες λίγο χρόνο να κοιτάξεις τα ρεπορτάζ στα μέσα ενημέρωσης και θα καταλάβαινες ότι επειδή η κακοκαιρία δεν βρήκε ίσως εμάς ή την περιουσία μας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ρήμαξε άλλα μέρη και ανθρώπους. Οι μπόρες ανοίγουν πληγές και γι’ αυτές κάποιοι πρέπει να μεριμνήσουν και να τρέξουν, όταν εμείς, οι υπόλοιποι, θα ξεκινάμε ανέμελα την εβδομάδα μας. Είτε πρόκειται για την καταιγίδα του Ιανού είτε για τις μπόρες που χτυπούν αδελφούς και αδελφές στην εκκλησία είτε για ψυχές εκεί έξω.
Η Βίβλος από την αρχή έως το τέλος διατρέχεται από την εξής αλήθεια: Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου από όλη την καρδιά σου, και από όλη την ψυχή σου, και από όλη τη διάνοιά σου και θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου (Ματθαίος 22:37, 39). Αυτό σημαίνει τους αδελφούς μέσα αλλά και τους ανθρώπους εκεί έξω. Ο Θεός δεν μας κάλεσε σε μια τραβηγμένη πνευματική εσωστρέφεια. Εντούτοις, δεν μας κάλεσε και σε μια άκριτη εξωστρέφεια, αγνοώντας ανάγκες πιστών. Ο Θεός μάς κάλεσε σε ισορροπία. Αυτή τη βλέπουμε στο πρόσωπο του Χριστού που μπορούσε να είναι άλλοτε μόνος με τους μαθητές Του, άλλοτε μόνος με τη Σαμαρείτισσα, άλλοτε στο σπίτι του τελώνη, ενώ άλλοτε στη συναγωγή ή ανάμεσα στο πλήθος. Κάποτε και μόνος Του. Ο Χριστός είχε μάτια για τη διδασκαλία και την υπηρεσία. Είχα μάτια για την ψυχή και το σώμα των ανθρώπων.
Μπορεί στη ζωή μας να βρισκόμαστε μακριά από καταιγίδες, όμως πιο δίπλα να υπάρχει πόνος και καταστροφή. Αν έχουμε μάτια για τις ψυχές γύρω μας, θα το αντιληφθούμε. Τέλος, αν έχουμε πραγματικά μάτια για τους αδελφούς και το σώμα του Χριστού δεν θα χρειαστεί να εκλιπαρήσει κανείς τη βοήθειά μας. Θα είναι η δική μας ανάγκη και πρόθεση να γιατρευτεί το μέλος του σώματός μας που πονάει. Και πιστέψτε με, υπάρχουν αρκετοί που έχουν θλίψεις, που «σπρώχτηκαν» στην άκρη μόνοι, ή ακόμη που παλεύουν μόνοι μέσα στο χριστιανικό τους σπίτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου