Μπορείς να κάνεις τις πληγές σου κάτι;

«Κι αυτή ήταν καταπικραμένη στην ψυχή, και προσευχόταν στον Κύριο, κλαίγοντας υπερβολικά». Α΄Σαμουήλ 1:9.

Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να αποφύγουμε απογοητεύσεις και πληγές της ζωής. Είτε αυτές προέρχονται από ανθρώπινες συνθήκες είτε από άτομα. Σίγουρα, μπορούμε να αποφύγουμε  μερικά πράγματα. Μπορούμε να προφυλαχτούμε, βάζοντας όρια και αποφεύγοντας την έκθεση σε ό,τι μας θλίβει.

Ωστόσο, αν επιδιώκουμε ν’ ελέγχουμε εντελώς τη ζωή μας, για να μην πληγωθούμε, θα πρέπει να απομονωθούμε στον γυάλινο πύργο του εαυτού μας και ενός ασφυκτικά στενού περιβάλλοντος. Αρκετοί επιλέγουν αυτήν την πρακτική, αποκόβοντας τη ζωή τους από τη ρεαλιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας αλλά και την ευλογία να πειραματίζονται την αληθινή χριστιανική ζωή. Αυτή δεν μπορεί κανείς να τη ζήσει προφυλαγμένος πίσω από τους ψηλούς τείχους της απομόνωσης και της εσωστρέφειας.

Τι έκανε η Άννα στα χτυπήματα που ο Θεός επέτρεψε να υποφέρει; Το ένα ήταν η στειρότητα- μεγάλη οδύνη για μια γυναίκα-, το δεύτερο η καταφρόνηση και η πρόκληση από μια άλλη γυναίκα σε πολύ καλύτερη θέση. Η Άννα πονούσε. Έκλαιγε και με τον καιρό βάραινε. Αυτό συμβαίνει όταν βιώνουμε αδιέξοδα. Εντούτοις, κάποιοι πάνε ένα βήμα πιο πέρα στη σχέση τους με τον Θεό, ενώ άλλοι μένουν στην αυτολύπηση και την κατηγόρια προς τον Θεό και τους άλλους.  

Το βέβαιο για τις απογοητεύσεις και τις πληγές της ζωής είναι ότι θα τις χρησιμοποιήσουν δύο πρόσωπα. Από τη μια πλευρά, ο διάβολος, σαν εχθρός της ψυχής, θα χρησιμοποιήσει τις δύσκολες συνθήκες και τις ανθρώπινες μικρότητες για να μας κάνει να στραφούμε ενάντια στον Θεό. Μπορεί να κάνει αυτές οι θλιβερές μικρότητες να λαμβάνουν χώρα ακόμη και στον χώρο που δοξάζεται ο Θεός: στην εκκλησία Του.

Από την άλλη, ο Θεός χρησιμοποιεί εξίσου τις στερήσεις και τις συμπεριφορές των άλλων για να προωθήσει το δικό Του σχέδιο. Τα χτυπήματα στην Άννα έγιναν κραυγή προσευχής, περισσότερης εκζήτησης, ολοκληρωτικής αφιέρωσης. Όταν ο Θεός τής χάρισε σαν απάντηση τον Σαμουήλ, το σχέδιο του Κυρίου είχε επιτέλους φανερωθεί και όλα τα δυσάρεστα που είχαν συμβεί συνέργησαν στο αγαθό της. Αυτό θα μπορούσαμε να κάνουμε και εμείς με τις δικές μας πληγές.