Ποιος θα απαντήσει στα ερωτηματικά μου;

"Δεν μίλησα στα κρυφά, ούτε σε σκοτεινόν τόπο τής γης· δεν είπα στο σπέρμα τού Ιακώβ: Ζητήστε με μάταια... " Ησαΐας 45:19.

Σε κάποιο τεστ χαρακτήρα που συμμετείχα στα πλαίσια ενός σεμιναρίου, δεν με εξέπληξε να μάθω ότι ανήκω στον τύπο Π (τους προσεκτικούς, δηλαδή), οι οποίοι είναι αιτιοκράτες και βασίζονται στη λογική, τα γεγονότα και τα αποτελέσματα. Τις περισσότερες φορές πίσω από κάθε ενέργεια ψάχνουν την εξήγηση σε ένα γιατί.

Ανεξάρτητα σε ποια κατηγορία χαρακτήρα ανήκουμε, όλοι έχουμε ερωτηματικά και αναζητούμε εξηγήσεις. Συχνά τις εκφράζουμε με διαφορετικό τρόπο. Μέσα στη Βίβλο υπάρχουν άνθρωποι που θέλησαν να μάθουν  το γιατί ή φώναξαν στον Θεό μέσα στην απόγνωσή τους. Ο Ηλίας κουράστηκε και έφτασε να πει: "Αρκεί· τώρα, Κύριε, πάρε την ψυχή μου... " (Α΄ Βασιλέων 19:4). Ο Θεός ήρθε άμεσα σε βοήθειά του. Του έδωσε τροφή αλλά και κουράγιο να συνεχίσει τη στιγμή που είχε πια εγκαταλείψει.

Ο Ιωνάς, ένας άλλος προφήτης, που είχε προφητεύσει την καταστροφή μιας μεγάλης πόλης, θύμωσε γιατί ο Θεός έδειξε έλεος στους κατοίκους της, που μετάνιωσαν: "Κύριε, πάρε, σε παρακαλώ, από μένα την ψυχή μου· επειδή, είναι καλύτερο σε μένα να πεθάνω, παρά να ζω" (Ιωνάς 4:3). Ο Θεός, αντί να οργιστεί, μπήκε στον κόπο να εξηγήσει στον Ιωνά τον λόγο της φιλευσπλαχνίας Του.

Ο Ιώβ, μέσα στις απώλειες, το πένθος και την αρρώστια, έφτασε να πει:  "Η ψυχή μου αηδίασε τη ζωή μου· θα παραδοθώ στο παράπονό μου· θα μιλήσω μέσα από την πικρία της ψυχής μου. Θα πω στον Θεό: Μη με καταδικάσεις· δείξε μου γιατί με δικάζεις..." (Ιώβ 10:1-2). Ο Θεός  και πάλι μίλησε και του έδειξε τη μεγάλη Του καρδιά, αποζημιώνοντάς τον για όλες του τις θλίψεις και τις απώλειες.

Έχεις ερωτηματικά για τη ζωή σου; Μπορείς να τα πεις στον Θεό. Αν απαντούσε στους ανθρώπους τότε, γιατί να μην το κάνει και σήμερα;