Τα Χριστούγεννα είναι για όλους;

" Η ψυχή που αγαθοποιεί θα παχύνει· και όποιος ποτίζει, θα ποτιστεί κι αυτός ". Παροιμίες 11:25.

Οι γιορτές των Χριστουγέννων πλησιάζουν και οι ετοιμασίες τρέχουν. Για πάρα πολλούς από μας οι μέρες αυτές είναι μέρες χαράς και συναντήσεων με μέλη των οικογενειών μας, με συγγενείς και φίλους. Ζεστή και ευχάριστη ατμόσφαιρα, στιγμές χαλάρωσης και ανταλλαγής δώρων, όμορφη διακόσμηση, εύγευστα φαγητά και γλυκά, μικρές αποδράσεις, και τι δεν απολαμβάνουμε τις γιορτινές αυτές μέρες.

Ωστόσο, αυτό που απολαμβάνουν κάποιοι δεν σημαίνει ότι είναι και η εμπειρία όλων. Για κάποιους τα Χριστούγεννα είναι βάρος και επιτείνουν το συναίσθημα της έλλειψης, της θλίψης και της μοναξιάς. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την οικονομική άνεση να τα απολαύσουν όπως θα ήθελαν. Κι όμως, από παντού ξεπηδούν βιτρίνες, εικόνες και ερεθίσματα που κάνουν τους μη έχοντες να υποφέρουν. Επίσης, δεν έχουν όλοι οικογένεια, ούτε έχουν πάντα διαθέσιμους φίλους, ακόμη και όταν φίλοι υπάρχουν. Άλλοι πάλι έχουν οικογένεια, αλλά δεν έχουν σχέσεις οικογενειακές, και αυτές οι μέρες κάνουν τη μοναξιά και την απογοήτευσή τους αβάσταχτη. Κάποιοι θα γιορτάσουν μόνοι τους, κάποιοι θα πέσουν για ύπνο κλαμένοι, κάποιοι θα κάνουν γιορτές στο νοσοκομείο και κάποιοι θα ξεχαστούν μέσα στη φούρια και τη χαρά των ημερών.

Δεν έχω πρόθεση να χαλάσω τη διάθεση όλων εκείνων που θα ήθελαν να περάσουν τα Χριστούγεννα ξέγνοιαστα, βάζοντας πάνω τους ένα βάρος για το πλήθος των αναξιοπαθούντων και των δυστυχισμένων που μας περιβάλλουν. Ωστόσο, θέλω να μας βάλω την έγνοια, για όσους από εμάς στο παρελθόν περάσαμε από παρόμοιες καταστάσεις και ξέρουμε καλά τι θα πει μοναξιά, στέρηση, αρρώστια και θλίψη, να σκεφτούμε κάποιον που θα μπορούσαμε να στηρίξουμε αυτές τις μέρες και να του δώσουμε ό,τι εμείς πήραμε από άλλους στο παρελθόν. Κάποιοι μας κάλεσαν σπίτι τους στη μοναξιά μας. Κάποιοι μας έκαναν ένα δώρο. Κάποιοι άλλοι ήρθαν μια επίσκεψη στην αρρώστια μας.

Αλλά ακόμη κι αν δεν πήραμε τίποτα, ακόμη κι αν δεν έχουμε να θυμόμαστε ιδιαίτερες στιγμές συμπαράστασης και κατανόησης, ας θυμηθούμε πώς αισθάνεται κανείς σ' αυτές τις περιπτώσεις και τι αβάστακτες μπορεί να γίνουν κάποτε οι γιορτές. Μια καρδιά που έχει βιώσει τέτοιες συνθήκες, δεν μπορεί να ξεχαστεί μέσα στη χαρά και την ικανοποίησή της. Μια καρδιά που συμπονά, θα βρει δρόμο να κάνει τουλάχιστον έναν άνθρωπο λιγότερο θλιμμένο. Αν δεν το κάνει, θα βρει σίγουρα μια καλή δικαιολογία γι' αυτό.

Αυτές τις γιορτινές μέρες, μην αρκεστείτε σε μια δικαιολογία, βρείτε έναν τρόπο να κάνετε κάποιον λιγότερο θλιμμένο.