" Αν, λοιπόν, ο Υιός σάς ελευθερώσει, θα είστε πραγματικά ελεύθεροι ". Ιωάννης 8:36.
Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που τους αρέσει να ζουν παγιδευμένοι στις θλιβερές αναμνήσεις του παρελθόντος. Τους αρέσει να τους λυπούνται οι γύρω τους -και λυπούνται και οι ίδιοι τον εαυτό τους- για όλα τα άσκημα που τους ταλαιπώρησαν και στιγμάτισαν τη ζωή τους. Θέλουν πάντα οι άλλοι να αναγνωρίζουν ότι αξίζουν ιδιαίτερη μεταχείριση και κατανόηση, γιατί είναι θύματα.
Χωρίς να αρνείται κανείς την επίδραση των συνθηκών μέσα στις οποίες ζήσαμε και των ανθρώπων που βρέθηκαν δίπλα μας, κάποιοι ηθελημένα καταλήγουν να είναι θύματα του ίδιου τους του εαυτού, γιατί αρνούνται ν' απελευθερωθούν από τα δεσμά του παρελθόντος τους. Η κακή συμπεριφορά τους, η πικρή και πονηρή στάση τους, η όποια υστέρησή τους εξηγείται πάντα με αναφορά σε κάποια παιδικά χρόνια. Φταίει ο ακατάλληλος γονέας, οι προβληματικές σχέσεις, η έλλειψη χρημάτων ή εκπαίδευσης, το περιβάλλον, και τόσα άλλα. Τα άτομα αυτά συχνά θεωρούν ότι "δικαιούνται" να είναι δύστροπα, να διαιωνίζουν κακές συμπεριφορές, κακίες,αδικίες, πάθη, ακόμη και την αυτολύπηση.
Πρόσφατα, μια φίλη μου που ζει στη Γερμανία μού διηγήθηκε ότι επισκέφτηκε το ιατρείο που εργάζεται ένας "πελάτης" ενενήντα τεσσάρων περίπου ετών για ένα ιατρικό τσεκάπ. Καθώς σήκωσε το μανίκι του για να του πάρει αίμα, στο μπράτσο του είδε ένα νούμερο... Ήταν από εκείνα που χάραζαν στα σώματα των κρατουμένων του Άουσβιτς και του Νταχάου. "Έχω την τιμή να ακουμπώ ένα τέτοιο σώμα;" Όμως από την κουβέντα φάνηκε ότι ο γεράκος δεν ένιωθε μάλλον ούτε ήρωας ούτε θύμα.
" Σας βασάνισαν;
- Με χτύπησαν...
- Πολύ;
- Αρκετά... " Παραδίπλα στεκόταν μια γυναίκα, όχι πάντως η γυναίκα του, την οποία πιθανόν να είχε χάσει με πόσους άλλους δικούς του. Ο άνθρωπος είχε κάνει νέα αρχή και δεν φαινόταν ότι είχε μείνει φυλακισμένος ενός εφιαλτικού παρελθόντος.
Είναι να θαυμάζεις όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την ικανότητα της κρίσης, τη δυνατότητα ανάληψης προσωπικής ευθύνης και απόφασης για μια νέα στάση ζωής που τους οδηγεί σ' ένα απελευθερωμένο μέλλον από το βάρος του παρελθόντος. Αν άνθρωποι χωρίς τον Χριστό καταφέρουν συχνά να απαγκιστρωθούν από την αντίληψη του "θύματος", του "αδικημένου", του "καταπιεσμένου", πόσο μάλλον όποιος έχει σωτήρα τον Ιησού Χριστό! Η θυσία Του στον σταυρό αρκεί για να ελευθερώσει όποιον θέλει από κάθε εξάρτηση, από κάθε κακή συμπεριφορά, από κάθε πληγή καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Τέλος, από κάθε απωθημένο ή κακή ανάμνηση. Μην καταστρέψεις τη ζωή σου βρίσκοντας άλλοθι στο παρελθόν σου. Μη μείνεις θύμα των όποιων συνθηκών και αναμνήσεων. Ο Χριστός μπορεί να σε θεραπεύσει, αν πάρεις την απόφαση να κοιτάζεις σταθερά μπροστά και όχι πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου