Ελεύθερη βούληση ή Θεία Πρόνοια;

" Γι' αυτό, αδελφοί, επιμεληθείτε περισσότερο να κάνετε βέβαιη την κλήση και την εκλογή σας· καθόσον, κάνοντας αυτά, δεν θα φταίξετε ποτέ ". Β' Πέτρου 1:10.

Σας έχει συμβεί να προβληματιστείτε για του πού μπαίνει η διαχωριστική γραμμή μεταξύ ανθρώπινης ελευθερίας και θείας βούλησης; Πώς μπορώ να ξέρω με σιγουριά ποια είναι τα όρια των δικών μου ελεύθερων επιλογών, των δικών ευθυνών ή ενεργειών που επηρεάζουν-αλλάζουν τη βούληση του Θεού; Πού αρχίζει η Θεία Πρόνοια και πού σταματά η όποια δική μου προσπάθεια;  Ένα ρητό που αποδίδεται στον Ιγνάτιο Λογιόλα, ιδρυτή της αδελφότητας των Ιησουιτών, είναι αρκετά διαφωτιστικό : "Να προσεύχεσαι σαν όλα να εξαρτιόνταν από τον Θεό, αλλά να ενεργείς σαν όλα να εξαρτιόνταν από σένα ".

Συχνά βλέπουμε στη ζωή μας να μην αξίζουμε τις επεμβάσεις του Θεού, κι όμως Αυτός αναλαμβάνει πρωτοβουλία και κάνει θαυμαστά πράγματα που δεν περιμένουμε. Βλέπουμε άλλοτε ότι ενώ είμαστε υπάκουοι στο θέλημά Του, δεν εμπλεκόμαστε με την αμαρτία,  προσευχόμαστε, υπηρετούμε, τίποτα δεν πηγαίνει όπως "θα έπρεπε". Παρατηρούμε χριστιανούς φίλους μας να αντιμετωπίζουν μεγάλες θλίψεις και προβλήματα σε διάφορους τομείς, ενώ είναι άνθρωποι σοβαροί με τα πράγματα του Θεού, και δίπλα ακριβώς κάποιοι άλλοι χριστιανοί φίλοι μας, με την ίδια σχεδόν πορεία, να έχουν μια ήσυχη και ευλογημένη ζωή. Δεν είναι, λοιπόν, να απορείς για το πού αρχίζει και πού σταματά η ανθρώπινη ελεύθερη βούληση και η βούληση του Θεού;

Γιατί υπάρχει η παγίδα να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα: "Και γιατί να προσεύχομαι με τις ώρες όταν ο Θεός τελικά κάνει πράγματα και χωρίς τη δική μας μεσιτεία; Στον άλλον απάντησε χωρίς να έχει κάνει καλά το μέρος του". "Και γιατί να είμαι δίκαιος, έχοντας πάντα στο μυαλό μου να κάνω ό,τι λέει η Γραφή, εφόσον ο Θεός είναι καλός και - απ' όσο βλέπω γύρω μου - οι άλλοι δεν περνάνε τόσο δύσκολα όσο εγώ;" " Και γιατί να επιμένω να μιλάω στα παιδιά μου για τον Χριστό και να προσεύχομαι ακατάπαυστα γι' αυτά όταν του τάδε χριστιανού τα παιδιά, που δεν τα έκανε καλύτερα, είναι πιστά; "

Δυστυχώς, δεν έχω απάντηση. Απλά καταλαβαίνω ότι ο Θεός δεν μας δίνει πάντα αναλυτικό λογαριασμό για το τι κάνει, ούτε μας δίνει όλες τις εξηγήσεις.  Ένας τόσο σοφός, παντοδύναμος και γεμάτος αγάπη για τον άνθρωπο Θεός, ένας Θεός που δεν λειτουργεί ποτέ αυθαίρετα ή με προσωποληψία, όσο Τον ξέρεις και Τον αγαπάς, τόσο Τον εμπιστεύεσαι. Δεν σκέφτεσαι κόστη και ζημιές. Δεν μετράς τα πάντα με δούναι και λαβείν, ούτε με συγκρίσεις. Είναι και αυτό μια μορφή έκφρασης της ελεύθερης βούλησής μας.

Ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας, αν και κάποιες φορές επεμβαίνει με τέτοιο τρόπο που ξεπερνά και εμάς και τα θέλω και την ελευθερία μας. Αν Τον αγαπάμε, θα αναλάβουμε  το πνευματικό μερίδιο που μας αναλογεί, είτε λέγεται προσευχή είτε λέγεται υπομονή είτε λέγεται υπακοή, είτε καθαρότητα, ή ό,τι άλλο. Δεν θα ξεφορτωθούμε στον Θεό τις δικές μας πνευματικές ευθύνες για πράγματα που περιμένει να τα κάνουμε εμείς, γιατί σε τελική ανάλυση αυτά εκφράζουν την προσωπική μας ελεύθερη βούληση και δεν πρόκειται ποτέ ο Θεός να τα κάνει στη θέση μας.

(Φωτογραφία: Shan Octavio)