Ρώτα, μάθε, ξεκαθάρισε

«Και αν ο αδελφός σου αμαρτήσει σε σένα, πήγαινε, και έλεγξέ τον, ανάμεσα σε σένα και σ' αυτόν, μόνον· αν σε ακούσει, κέρδησες τον αδελφό σου […] Σας διαβεβαιώνω: Όσα αν δέσετε επάνω στη γη, θα είναι δεμένα στον ουρανό· και όσα αν λύσετε επάνω στη γη, θα είναι λυμένα στον ουρανό.» Ματθαίος 18: 15,18.

Από «δεμένα» πράγματα και παρεξηγήσεις που οδηγούν σε πάγωμα σχέσεων, άλλο τίποτα πάνω στη γη. Και ποιος είναι ο προσφιλέστερος τρόπος με τον οποίο τα «λύνουμε»; Με τη σιωπή και τη λανθασμένη ερμηνεία λόγων και συμπεριφορών.

«Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» , και ωστόσο, δύο φορές στο παρελθόν διαλύθηκαν με πολύ άσκημο τρόπο καταπληκτικές, μακροχρόνιες και αδελφικές σχέσεις με άτομα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου. Θεωρώ ότι δεν έφταιγα, αλλά αυτό δεν λέει τίποτα, γιατί και την άλλη πλευρά να ρωτούσες θα σου έλεγε ότι ούτε αυτοί έφταιγαν.

Για το μόνο που έφταιγα απόλυτα ήταν ότι όσα χρόνια συσσωρεύονταν παρεξηγήσεις, υπονοούμενα και πικρίες ποτέ δεν κοίταξα τους άλλους στα μάτια και να τους ρωτήσω γιατί συμπεριφέρονταν έτσι. Βέβαια, ούτε οι άλλοι ξεκαθάρισαν ποτέ απέναντί μου καταστάσεις που τους ενοχλούσαν, γιατί δεν ενδιαφέρονταν ν’ ακούσουν τη δική μου πλευρά. Άρα, εγώ ποτέ δεν ρώτησα για συμπεριφορές που με στενοχωρούσαν, (και δεν ρώτησα γιατί ήταν από τους καλύτερους φίλους και αυτά δεν ρωτιούνται μεταξύ μας…), ούτε έμαθα τι έκανα λάθος που τους δημιουργούσε πρόβλημα. Αυτοί ποτέ δεν ρώτησαν εμένα, έτσι ο καθένας ερμήνευε τον άλλο όπως φανταζόταν και με όποια σκόρπια στοιχεία είχε. Όταν ζήτησα να μάθω, ήταν πια πολύ αργά για να σωθεί οτιδήποτε.

Αν φταίω είναι γιατί ο Θεός με είχε αρκετές φορές σπρώξει να πάρω τη σωστή στάση, θυμίζοντάς μου τα παραπάνω εδάφια από την Αγία Γραφή, αλλά εγώ δεν ήθελα αυτόν τον ευθύ δρόμο. Φοβόμουν ότι θα άνοιγε μεγαλύτερα ρήγματα και εύρισκα ένα σωρό δικαιολογίες. Και στο κάτω-κάτω, γιατί εγώ; σκεφτόμουν. Αποτέλεσμα; Η σιωπή δεν σώζει τίποτα. Όλα διαλύονται μέσα στο κακό, γιατί η δική μας αδυναμία γίνεται όπλο στον διάβολο να σπέρνει μέσα στο μυαλό μας τις δικές του ψεύτικες και δηλητηριώδεις ερμηνείες.

Λοιπόν, πιστεύεις ότι ο άλλος έχει αμαρτήσει απέναντί σου; Ρώτησε, μάθε, ξεκαθάρισε. Στάσου ειλικρινής. Νομίζεις ότι ο άλλος έχει αλλάξει και δεν έχεις μια λογική εξήγηση; Δεν χρειάζεται η δική σου (παράλογη) εξήγηση. Χρειάζεται η δική του, γι’ αυτό ρώτησέ τον ευθέως!  Επίσης, δώσε τους δικούς σου λόγους για πράγματα που σ’ έχουν νευριάσει ή απογοητεύσει στον άλλον. Μην περιμένεις να τα καταλάβει από μόνος του!

Πριν λίγο καιρό βρέθηκα μπλεγμένη πάλι (!) σε μια παρεξηγημένη κατάσταση, αλλά αυτή τη φορά είχα μάθει το μάθημα. Ήξερα ότι αν δεν μιλούσα, θα γινόταν μια από τα ίδια. Δεν σιώπησα καθόλου, επιδιώκοντας να δω από κοντά το άτομο αυτό, ώστε να μη δοθεί τόπος στον διάβολο και χαλάσουν σχέσεις. Το αστείο είναι ότι επειδή ο άλλος είχε δώσει μέσα του κάποιες δικές του εξηγήσεις, όλο κάτι τύχαινε και δεν βρισκόμασταν. Αναγκάστηκα να πάρω τηλέφωνα και να στείλω μηνύματα, το ίδιο και ο άλλος, και όταν τελικά βρεθήκαμε και του εξήγησα, αποδείχτηκε πόσο λάθος είχε κάνει και πόσο συνετό είναι όταν ο Θεός μάς λέει να ξεκαθαρίζουμε τις καταστάσεις να το κάνουμε, αφήνοντας σ’ Εκείνον όλα όσα μας φοβίζουν και μας θυμώνουν. Το θέμα δεν είναι να σωθεί ο εγωισμός μας, αλλά η σχέση μας με τους ανθρώπους που αγαπάμε.