Κάνε τις θλίψεις κέρδος

«Καλό έγινε σε μένα ότι ταλαιπωρήθηκα, για να μάθω τα διατάγματά σου» . Ψαλμός 119:71.

Έχει παρανοήσει όποιος πιστεύει ότι δεν θα περάσει από θλίψεις σ’ αυτή τη ζωή. Λάθος επίσης κάνει και όποιος θεωρεί ότι η ζωή είναι μια διαρκής μαυρίλα. Μάλλον θα έχει ξεχάσει εκείνες τις στιγμές που έγινε ευτυχισμένος με κάποιο γεγονός, ίσως γιατί κάτι θλιβερό το κάλυψε. Στον τροχό του χρόνου γυρίζουν μαζί με μας οι χαρές και οι λύπες, η επιτυχία και η αποτυχία, η υγεία και η αρρώστια, η άνεση, η στέρηση, η ρουτίνα. Όλοι περνάμε απ’ όλα εν καιρώ: δεν πάει να είμαστε όμορφοι, πλούσιοι, υγείες, πετυχημένοι, θα αντιμετωπίσουμε όλοι ώρες ανίας, χαράς, λύπης.

Το τι θα μείνει απ’ αυτά είναι μια εντελώς προσωπική διαδικασία. Ο ψαλμωδός λέει ότι του έγινε καλό που ταλαιπωρήθηκε, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο έμαθε τα διατάγματα του Θεού. Αυτό δεν μπορεί να το πει ο καθένας, ακόμη κι αν πιστεύει σοβαρά στον Χριστό. Γιατί για να πεις τι καλό που μου έγινε μ’ όσα πέρασα και μ’ όσα έπαθα (άξιζα-δεν άξιζα) σημαίνει ότι πήρα τις θλίψεις, τις αποτυχίες, τις αδυναμίες, την απώλεια και τα έκανα κέρδη. Ενώ περνούσα μέσα απ’ αυτά, άφησα τον Θεό να δουλέψει πάνω μου και να με διδάξει κάτι. Όταν Εκείνος τελείωσε τη δουλειά Του, είχα μάθει να σκέφτομαι και να ενεργώ αλλιώς. Δεν ήμουν πλέον ο ίδιος άνθρωπος.

Ξέρετε, μπορεί να περάσουμε από δυσκολίες, αλλά να μην διδαχτούμε σχεδόν τίποτα! Αντί να κοιτάζουμε τι πρέπει ν’ αλλάξουμε, να κοιτάζουμε τη μιζέρια μας, να ζηλεύουμε τους άλλους και να κλαιγόμαστε που πάλι εμείς υποφέρουμε, κάνοντας τα ίδια λάθη.

Μπορεί, επίσης, να αφήσουμε τον Θεό να μας κατεργαστεί, αλλά να μην Τον αφήσουμε να μας γιατρέψει έπειτα! «Ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό» (Ρωμαίους 8:28) είναι μια ευλογημένη αλήθεια μέσα στην Γραφή. Αλλά πώς συνεργούν στο αγαθό αν δεν αφήσουμε σιγά-σιγά τον Θεό να θεραπεύσει τον ψυχικό, σωματικό και πνευματικό μας πόνο μετά από τις δυσκολίες; Δηλαδή, αν ο Θεός μάς δίδαξε και αυξηθήκαμε, αλλά νιώθουμε τόσο πληγωμένοι και αδικημένοι, ώστε δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το κόστος που καταβάλαμε, πώς γίνεται τα πάντα να συνέργησαν στο αγαθό μας;

Σε μια κουβέντα έλεγα κάποια μεγάλα λάθη αλλά και άδικες ζημιές που έπαθα στο παρελθόν. Καθώς εξηγούσα τα πράγματα με εντελώς νέο πνεύμα, ο άλλος με ρώτησε: «Δεν χαίρεσαι που τα κατάλαβες όλα αυτά; Δεν χαίρεσαι γι’ αυτό που είσαι τώρα;» Αρχικά, δεν ήξερα που να εστιάσω για ν’ απαντήσω:  σ’ αυτά που διδάχτηκα; Σ’ αυτά που πέρασα για να τα διδαχτώ; Και πού ακριβώς είμαι τώρα; Ωστόσο, χαίρομαι πολύ! Μπορεί κάποιες συνθήκες να μην έχουν αλλάξει, όμως έχω αλλάξει εντελώς εγώ. Μπορώ να βεβαιώσω ότι οι θλίψεις μπορεί να έχουν κέρδος όταν κοιτάμε μπροστά και όχι πίσω. Όταν κοιτάμε με αισιοδοξία το μέλλον για το οποίο μας προετοίμασε ο Θεός και όχι όταν κλαίμε το θλιβερό παρελθόν μας.