«Δέστε, κληρονομιά από τον Κύριο είναι τα παιδιά·
μισθός δικός του ο καρπός τής κοιλιάς. Όπως τα βέλη στο χέρι τού δυνατού, έτσι και
οι γιοι τής νιότης». Ψαλμός 127: 3-4.
Μια μεγάλη ευθύνη που έχουν οι χριστιανοί γονείς
είναι τα παιδιά τους. Όταν ο Θεός χαρίζει παιδιά ο λόγος δεν είναι μόνο για να
διαιωνιστεί το είδος ή για να χαρούν γονείς και συγγενείς. Ο Θεός έχει σχέδια
γι’ αυτά και είναι ευθύνη των γονιών και των παιδιών εξίσου για το αν θα επιλέξουν ή όχι τα αγαθά σχέδια του
Δημιουργού.
Η ευθύνη των γονιών είναι στη σωστή διαπαιδαγώγηση.
Από τη μία πλευρά, η διαπαιδαγώγηση είναι μια μακρά διαδικασία που απαιτεί
δίκαιη, σοφή και ισορροπημένη αγάπη, απαλλαγμένη από προσωπικούς φόβους ή
φιλοδοξίες. Από την άλλη, η διαπαιδαγώγηση είναι αργή διαδικασία, γιατί καλύπτει
ψυχικές, πνευματικές και σωματικές ανάγκες σ’ ένα παιδί, λαμβάνοντας υπόψη τον
ιδιαίτερο χαρακτήρα του, τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνει και τον Λόγο
του Θεού, τον οποίο ο γονιός καλείται να εμφυτεύσει στην καρδιά του.
Οι γιοι του ιερέα Ηλί είχαν εκτραπεί στη λαγνεία της
σάρκας και στην ασέβεια, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αποστρέφονται τα
θρησκευτικά πράγματα εξαιτίας τους. Λογικό να σκεφτείς ότι δεν έφταιγε ο
άτυχος πατέρας που τα παιδιά είχαν καταντήσει έτσι. Όμως, η Βίβλος τονίζει ότι
έφταιγε. Ο Θεός είπε στον Ηλί ότι δόξαζε τους γιους του περισσότερο από Κείνον
(Α΄Σαμουήλ 2:29) και ότι «ενώ γνώρισε ότι οι γιοι του έφερναν κατάρα επάνω τους,
δεν τους συμμάζεψε» (Α΄Σαμουήλ 3:13). Μέσα στην Αγία Γραφή φαίνεται ότι ο
Ηλί τούς έκανε τις απαραίτητες συστάσεις για την αμαρτωλή τους διαγωγή. Ωστόσο,
τι νόημα έχουν οι χιλιάδες συστάσεις όταν έχεις χάσει την επιρροή πάνω στα
παιδιά σου και τα παιδιά σου ξέρουν πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να κουνήσεις
τίποτα, γιατί απλά έχεις αποδεχτεί τους δικούς τους όρους;
Οι γιοι του προφήτη Σαμουήλ φάνηκαν και αυτοί πολύ
κατώτεροι του πατέρα τους. Αγάπησαν το χρήμα και για χάρη κέρδους
δωροδοκούνταν. Δυστυχώς, δεν μπόρεσαν να ενστερνιστούν τις αξίες και τις εντολές
του Θεού. Ούτε μπόρεσαν να εμπνευστούν από το άγιο παράδειγμα του γονιού τους, παρά
την ευαρέσκεια του Θεού στον Σαμουήλ μέχρι το τέλος της ζωής του. Στην πνευματική
σφαίρα, κάποια πράγματα δεν κληρονομούνται, ούτε συμβαίνουν σώνει ντε και καλά.
Αν και ο Σαμουήλ υπήρξε σταθμός στην ιστορία του λαού Ισραήλ, αν και ήταν άνθρωπος
πίστης και προσευχής, αν και έμεινε πιστός στην κλίση του παρά τις απογοητεύσεις,
τα παιδιά του απέτυχαν να πάρουν τον σωστό δρόμο.
Ο Σαμουήλ δεν έφταιγε για το κατάντημα των παιδιών
του. Αντίθετα, ο Ηλί είχε μεγάλο μερίδιο ευθύνης
για το κατάντημα των παιδιών του. Συνεπώς, το ουσιαστικό θέμα δεν είναι τι δρόμο θα πάρουν
τα παιδιά. Εξάλλου, τα παιδιά θα δώσουν λόγο μόνα τους μπροστά στον Θεό. Το
θέμα είναι τι λόγο θα δώσουμε εμείς για τις πράξεις μας μπροστά στον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου