Μια πράξη, πόσο μπορεί να βλάψει ή να ωφελήσει;

«Τα μάτια σου ας βλέπουν ορθά, και τα βλέφαρά σου ας κατευθύνονται μπροστά σου. Στάθμιζε το βάδισμα των ποδιών σου, και όλοι οι δρόμοι σου θα κατευθυνθούν». Παροιμίες 4:25-26.

Κάθε πράξη έχει έναν αντίκτυπο στους άλλους και το θέμα είναι ότι συχνά δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς τον θετικό ή τον αρνητικό αντίκτυπο των ενεργειών μας. Πόσο αξία έχει ένας καλός λόγος ή μια ενθάρρυνση; Μπορεί μηδαμινή, αλλά μπορεί να είναι σημαντικά όταν απευθύνονται σ' ένα άτομο που εκείνη τη στιγμή τα έχει ανάγκη.

Από την άλλη πλευρά, πόση σημασία έχει μία ακατάλληλη γνώμη ή μια πονηρή ενέργεια; Μπορούμε να υπολογίσουμε τις συνέπειες αυτών των πράξεων;  Γνωρίζουμε τις συνθήκες  ζωής των ατόμων που εμπλέκονται καθώς και τις αντιδράσεις άλλων ανθρώπων, των οποίων τις αποφάσεις δεν μπορούμε να ελέγξουμε;

Ο Ιούδας  στιγματίζεται στη συνείδησή μας, γιατί είναι ίσως το χειρότερο μοντέλο χαρακτήρα στα ευαγγέλια. Ωστόσο, ο Ιούδας έχει πράγματα να μας πει, όπως ότι όταν δεν πράττουμε δίκαια, όταν αγαπάμε τον εαυτό μας και για χάρη των επιθυμιών μας πράττουμε με δόλο, όταν κοιτάμε το συμφέρον μας, όταν κρίνουμε μεροληπτικά, χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες, μπορεί τα αποτελέσματα να ξεφύγουν από τον έλεγχό μας και να καταλήξουν τραγικότερα απ’ αυτά που αρχικά νομίζαμε. Ο Ιούδας δεν είχε επίγνωση όλων των παραμέτρων όταν παρέδιδε τον Ιησού. Δεν μπορούσε να φανταστεί το μίσος των Ιουδαίων, ούτε το σταυρικό θάνατο του Χριστού, γιατί η μόνη εικόνα που είχε μπροστά του ήταν τα χρήματα.

Με αυτό δεν θέλω να πω ότι για κάθε μας ενέργεια πρέπει να ζούμε με  το άγχος μη βλάψουμε κανέναν, ζημιώνοντας  τον εαυτό μας και ευεργετώντας διαρκώς τους άλλους. Ούτε, βέβαια, να ανησυχούμε μην τυχόν και κάποιος προσβληθεί ανεπανόρθωτα, έτσι ώστε να χαριζόμαστε στις πράξεις μας και στις κρίσεις μας για τους ανθρώπους. Μάλλον πρέπει να έχουμε μια σωστή κρίση για το αν αυτό που κάνουμε συμφωνεί με τις ηθικές αρχές του Θεού.

Τέλος, ας ενεργούμε χωρίς προσωποληψία, γιατί ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Μας κρίνει σύμφωνα με τα κίνητρα και τις πράξεις μας και δεν κοιτάζει διαφορετικά τα πρόσωπά μας. Ξέρω πώς αυτό  είναι  πολύ δύσκολο και πολλοί αποτυγχάνουν από αδυναμία. Ωστόσο, η αδυναμία μπορεί να μας κάνει μέρος ενός «κακού» σχεδίου στην οικονομία του Θεού για το οποίο μπορεί να φέρουμε μέρος ευθύνης, όπως έγινε με τα αδέλφια του Ιωσήφ ή με τον Ιούδα.

Αν αγαπάμε τη δικαιοσύνη και την αλήθεια, αν έχουμε φόβο Θεού στην καρδιά μας, ο Θεός θα μας βοηθήσει να κάνουμε όλο και περισσότερο πράξεις που θα οικοδομούν και ευλογούν μικρούς και μεγάλους.