Ο φίλος σου είναι δίπλα σου όταν τον χρειάζεσαι; Εσύ, είσαι δίπλα του;

 

Είσαι ένας αληθινός φίλος για τον/τη φίλη σου όταν σε χρειάζεται; Από την άλλη, έχεις αληθινό φίλο/η, που είναι τέτοιος/α για τη δύσκολη ώρα;

Η γνήσια φιλία δεν είναι ωφελιμιστική σχέση που διέπεται από κανόνες οποιουδήποτε είδους συμφέροντος. Επίσης, δεν είναι σχέση που υπόκειται στην εργαλειακή οθρολογικότητα, αλλά στην ηθική. Μπορείς να ξέρεις αν μια φιλία είναι ωφελιμιστική από τη διάρκειά της στο χρόνο και την αντοχή της στις δύσκολες συνθήκες. Ταυτόχρονα, μπορείς να συμπεράνεις ότι δεν ήσουν φίλος στη βάση της εργαλειακής ορθολογικότητας ή της ωφέλειας, αν εξακολουθείς να στέκεσαι δίπλα στον φίλο σου τις εύκολες και τις δύσκολες περιστάσεις . Αν τον/ την στηρίζεις όχι λόγω συμφέροντος, αλλά επειδή είναι δίκαιο, ηθικό και ευθές ενώπιον του Θεού.

Ο Χουσαϊ ο Αρχίτης ήταν ο δεύτερος πιστός φίλος του βασιλιά Δαβίδ, μετά τον Ιωνάθαν. Τρεις φορές αναφέρεται στη Γραφή η λέξη «ο φίλος του Δαβίδ» για τον Χουσαϊ, που δεν ήταν καν Ισραηλίτης (!) αλλά απόγονος των κατοίκων της Χαναάν που είχαν προσκολληθεί στον αληθινό Θεό και υπηρετούσαν τον βασιλιά Δαβίδ. Τίμιος, έμπιστος, σύμβουλος, αφιερωμένος τόσο τις ένδοξες ώρες που μπαινόβγαινε στο παλάτι, όσο και τις τραγικές στιγμές που ο Δαβίδ έφευγε για να γλιτώσει από τα χέρια του γιού του, Αβεσσαλώμ, που είχε σφετεριστεί τη βασιλεία. Είναι αυτός που θα του σώσει τη ζωή. Ορθότερα, είναι αυτός που χρησιμοποίησε ο Θεός για να μεταστρέψει την καλή συμβουλή του Αχιτόφελ -που είχε συνταχθεί με το στρατόπεδο του επαναστάτη Αβεσσαλώμ-, ενημερώνοντας τον Δαβίδ για όσα συνέβαιναν στην πόλη.

Ο Χουσαϊ ήταν πρόσωπο κλειδί, ευλογία, απάντηση στις προσευχές του Δαβίδ. Ήταν ο ίδιος που ζήτησε από τον Χουσαϊ να γυρίσει πίσω και να παίξει έναν ρόλο κατασκόπου, και αυτό τη στιγμή που ο φίλος του συνάντησε τον βασιλιά στο φευγιό του.

Ο Χουσαϊ είναι ο φίλος που δεν ξεχνά στα δύσκολα. Ο φίλος που όλοι θα θέλαμε να είμαστε και να έχουμε στις όμορφες και στις δύσκολες στιγμές μας. Ο φίλος που είναι «εκεί», παρών, που δεν χάνεται, είτε είναι κοντά είτε μακριά, ώστε να μπορούμε να του ζητάμε συνδρομή ή συμβουλή. Ο φίλος που δεν κάνει απλά ένας χρέος, ώστε να μην παραπονούμαστε, αλλά που εμπλέκεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ίδιο ή την οικογένειά του.

«Και καθώς ο φίλος τού Δαβίδ, ο Χουσαϊ, μπήκε μέσα στην πόλη, ο Αβεσσαλώμ ήρθε στην Ιερουσαλήμ». Β’ Σαμουήλ : 15:37.