Υπάρχουν αρκετές «Καρολάιν» στους χριστιανικούς κύκλους

 

«Επειδή, δεν υπάρχει κάτι κρυφό, που δεν θα φανερωθεί• ούτε έγινε κάτι στα κρυφά, που δεν θάρθει στο φανερό». Μάρκος 4:22.

Πόσες φορές δεν έχουμε μείνει σοκαρισμένοι από τις εκδηλώσεις του ανθρώπινου κακού στον κόσμο μας; Πόσες άλλες δεν έχουμε κράξει για δικαιοσύνη όταν βλέπουμε ένα ελεύθερο ανθρώπινο δημιούργημα να πέφτει ποικιλοτρόπως θύμα ενός άλλου ατόμου, χάνοντας ακόμη και με τραγικό τρόπο τη ζωή του; Όλα όσα αποκαλύπτονται τις τελευταίες μέρες στη χώρα μας απλά φανερώνουν έως πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη καρδιά και το μυαλό. Καθώς επίσης και ό,τι στο τέλος, στον παρόντα κόσμο ή στην αιωνιότητα, θα έρθουν τα πάντα στο φως και θα αποδοθεί η πιο ακριβοδίκαιη δικαιοσύνη από τον ίδιο τον Θεό.

Το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι κάτι που θα κάνει εμάς τους χριστιανούς να νιώσουμε άβολα. Νομίζω ότι υπάρχουν αρκετές «Καρολάιν» μέσα στους χριστιανικούς κύκλους και τις διάφορες συναθροίσεις. Εντάξει, όχι, δεν τις έπνιξαν με το μαξιλάρι. Αλλά τις έπνιγαν (ή τις πνίγουν, αν δεν έχουν φύγει ακόμη από το σπίτι) κάθε μέρα με την ψυχολογική, σωματική και σεξουαλική βία, τον εκφοβισμό, την κυριαρχία, τη χειραγώγηση, την επιβολή. Μπορεί οι θύτες να είναι άνθρωποι που δηλώνουν χριστιανοί, που έχουν ανοιχτή την Αγία Γραφή, που πηγαίνουν στην εκκλησία, διακονούν.

Αλίμονο στις γυναίκες που πέφτουν ή έπεσαν στα χέρια τους! Γιατί από αυτούς τους άντρες ή τις γυναίκες -γιατί υπάρχουν και τέτοιες- ξεφεύγεις ακόμη πιο δύσκολα. Και πώς να ξεφύγεις δηλαδή, όταν πνευματικοί συνοδοιπόροι θα σου παραθέσουν ένα σωρό εδάφια για αγάπη, υπομονή, θυσία και προσευχή, προκειμένου να «κερδηθεί» και «να μετανοήσει» ο φρικτά κακότροπος ή ψυχολογικά ανισόρροπος/η χριστιανός/η σύζυγος; Το θύμα θα μείνει μάλλον, γιατί αγαπά τον Θεό και θέλει να Τον ευαρεστήσει υπακούοντας στο θέλημά Του, που είναι η μη λύση του γάμου. Αλλά υφίσταται πραγματικά γάμος;

Το πιο τραγικό απ’ όλα είναι ότι δύσκολα η Εκκλησία θα εγκαλέσει το ένοχο άτομο που έχει παραβιάσει όλες του τις υποσχέσεις ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Δύσκολα οι πνευματικοί άνθρωποι θα φέρνουν στο φως τις αμαρτίες του ενόχου, προς καταδίκη και μεταμέλεια, ενώ βλέπουν ποιος πραγματικά αδικείται. Είναι πιο εύκολο και βολικό να θυσιαστεί ο αθώος στον βωμό της αγνής πίστης του, σαν ένας νέος χριστιανός μάρτυρας, αντί να συνετιστεί ο αδικών. Πρόκειται, δυστυχώς για μια στρεβλή οπτική του ευαγγελίου του Χριστού και της χριστιανικής διδασκαλίας. Αντί να αποδοθεί δικαιοσύνη και να κριθεί ο ένοχος με βάση το ευαγγέλιο που επικαλείται για τον/τη σύζυγο, τελικά εκβιάζεται ψυχολογικά και ηθικά το μέρος που έχει υποστεί όλη τη βλάβη και το οποίο δεν θα μπορέσει ίσως ποτέ να ορθοποδήσει ψυχικά και πνευματικά. Τα άτομα που έχουν υποστεί οποιαδήποτε μορφή κυριαρχίας και εκμετάλλευσης δύσκολα επουλώνουν τα τραύματά τους.

Αν είσαι χριστιανός/ χριστιανή και αδικείσαι, μίλα σε κάποιους! Αντέδρασε επίσημα και απαίτησε δικαιοσύνη και κρίση! Αν δίπλα σου ποδοπατείται κάποιος/α από «χριστιανό» σύζυγο, στήριξε το θύμα. Στάσου απέναντι στον θύτη, μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Ενημέρωσε, όταν χρειαστεί, την εκκλησία που έχει την ευθύνη. Διότι «έφτασε ο καιρός να αρχίσει η κρίση από τον οίκο τού Θεού• και αν αρχίζει πρώτα από μας, τι θα είναι το τέλος εκείνων που απειθούν στο ευαγγέλιο του Θεού;» Α’ Πέτρου 4:17.