Μιας και μιλάμε για αγάπη

"Βάλε με, σαν σφραγίδα, επάνω στην καρδιά σου, σαν σφραγίδα επάνω στον βραχίονά σου· επειδή, η αγάπη είναι ισχυρή σαν τον θάνατο... ". Άσμα Ασμάτων 8:6.

Αχ, αυτή η αγάπη! Λίγο την ξέρουμε, λίγο τη ζούμε αλλά πόσο πολύ την αναζητούμε. Η αγάπη έχει καταντήσει τετριμμένη λέξη, με πολλές ερμηνείες και νοηματοδοτήσεις. Πολλοί λίγοι πιστεύουν σ' αυτήν και πολλοί λιγότεροι είναι διατεθειμένοι να τη ζήσουν. Γιατί κατά βάθος, όσο κι αν μεταπλάθουμε το νόημα ή τα περιεχόμενα των πράξεών της, όλοι γνωρίζουμε καλά τι είναι και τι κάνει η αληθινή αγάπη.

Θυμάμαι στην εφηβική ηλικία ότι η λέξη "αγάπη" ήταν στα "απαγορευμένα". Ο λόγος ήταν μάλλον ότι  συνειδητοποιούσα τι ήταν και τι έκανε η αγάπη. Σήμαινε δίνομαι χωρίς όρους στον άλλον, και μια τέτοια αγάπη δεν είχα διάθεση να τη δώσω, ούτε πίστευα ότι ήταν εύκολο να τη βρω.  Έτσι μέσα μου απορούσα με τους ανθρώπους που γλεντούσαν με χαρές και λουλούδια τη σημερινή μέρα, για να καταλήξουν μετά από λίγο καιρό άλλος εδώ και άλλος εκεί.

Ωστόσο, γνωρίζοντας τον Θεό καταλαβαίνει κανείς καλύτερα τα πράγματα. Η αγάπη είναι ένας τρόπος βαθιάς επικοινωνίας, ένας δρόμος για να γίνει κανείς χαρούμενος, κάνοντας χαρούμενους και τους άλλους. Επιπλέον, η αγάπη δεν είναι θέμα τεχνικής ή έξυπνης μεθόδευσης. Πολύ περισσότερο, η αγάπη δεν είναι ρίσκο ή απώλεια του εαυτού. Ούτε ένα συναίσθημα που μπορεί να σε κάνει έρμαιο στις επιθυμίες ή τα καπρίτσια του άλλου.

Η αγάπη έχει τις δικές της ισορροπίες, είχε γενναιοδωρία αλλά και σοφία και μέτρο σε κάποιες περιπτώσεις. Η αγάπη δεν υποτάσσεται μονόπλευρα σε τυφλούς κανόνες. Αγάπη χωρίς αλήθεια και δικαιοσύνη δύσκολα στέκει. Όπως και αγάπη χωρίς απόλυτη αυταπάρνηση κάποιες φορές δεν πάει πολύ μακριά. Κλείνοντας, θα ήθελα να μεταφέρω λίγα λόγια, των οποίων δεν γνωρίζω τον συγγραφέα, και που με έκαναν να σκεφτώ ακόμη περισσότερο τη γνήσια αγάπη.

"Η αγάπη, η αληθινή, η βαθιά αγάπη, η ριζωμένη αγάπη, δεν προστάζει και δεν υπακούει ... Οι όμορφες ψυχές που αγαπιούνται επικοινωνούν μεταξύ τους μ' έναν τρόπο συνεχή και μοναδικό, χωρίς κανένα υλικό δίαυλο. Είναι από ένστικτο που μαντεύουμε, που ξέρουμε τις επιθυμίες του αγαπημένου μας προσώπου, είναι μηχανικά και χωρίς προσπάθεια που τις εκτελούμε, ξεπερνώντας κατά πολύ τα όρια της δικής μας προσδοκίας ..."

Μια τέτοιου είδους αγάπη μοιάζει ουτοπική, ωστόσο είναι εφικτή όταν το Πνεύμα του Θεού δουλέψει μέσα μας μια αληθινά θεϊκή καρδιά.