«Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα», αυτή είναι η πρώτη εντολή με υπόσχεση. Εφεσίους 6:2.
"Κατάκοπος και ύστερα από μεγάλη ένταση, ο Βίκτωρ Ουγκώ αποσύρθηκε να κοιμηθεί. Προτού κλειδώσει το υπνοδωμάτιο, είπε στον υπηρέτη του: "Μη με ξυπνήσει κανείς. Αν έρθει ο συμβολαιογράφος και σου πει ότι κληρονόμησα κάποια τεράστια περιουσία, πες του ότι δεν είμαι εδώ. Αν πιάσει φωτιά το σπίτι, μη με ξυπνήσεις. Προτιμώ να καώ. Αν έλθει η μητέρα μου από τον άλλο κόσμο, να της πεις να με περιμένει". Αλλά έπειτα διόρθωσε: "Μάλλον μην της πεις τίποτα. Αυτή δεν θα θελήσει ποτέ να με ξυπνήσει. Θα με περιμένει...".
Οι μητέρες μας, αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι! Υπέροχες ακόμη και όταν μας κουράζουν ή όταν διαφωνούμε μαζί τους. Υπέροχες ακόμη και όταν πιστεύουμε ότι δεν τα έκαναν καλά στη ζωή μας. Υπέροχες κι όταν γερνάνε, και γίνονται φορτικές από φόβο, σωματική αδυναμία, ανασφάλεια.
Δεν ξέρω αν έχω συναντήσει μητέρα που να μην αγαπά τα παιδιά της και να τα εκμεταλλεύεται. Θα υπάρχουν τέτοιες άρρωστες περιπτώσεις. Έχω συναντήσει μητέρες που αγάπησαν με λάθος -αυστηρό- τρόπο τα παιδιά τους, ή που αγάπησαν πάρα πολύ τα παιδιά τους, ώστε αυτά να ταλαιπωρηθούν αργότερα από ανευθυνότητα και αδυναμία χαρακτήρα. Έχω συναντήσει μητέρες που δεν προβληματίστηκαν πολύ για την ανατροφή των παιδιών τους. Πιστεύω, όμως, ότι καμιά, μα καμιά, δεν το έκανε συνειδητά, έχοντας συστηματικά κατά νου να τα βλάψει. Ήταν η αδυναμία μιας αμαρτωλής ανθρώπινης φύσης, η έλλειψη γνώσης των συνεπειών, ή και η λανθασμένη αντίληψη για τις ανάγκες και το χαρακτήρα των παιδιών τους. Και τέλος, έχω γνωρίσει μητέρες που ήξεραν ότι ποτέ δεν μπορείς να τα κάνεις τόσο καλά όσο πρέπει, και γι' αυτό ζήτησαν τη χάρη του Θεού στις ζωές των παιδιών τους. Όλες τους ήταν πρώτα μητέρες και μετά κάτι άλλο.
Δεν θα πω το τετριμμένο ότι το να είσαι μητέρα είναι μεγάλη χαρά, μεγάλη ευθύνη και μεγάλος κόπος. Θα πω ότι οι μητέρες μας είναι ένα δώρο του Θεού στη ζωή μας. Και πρέπει να γίνεις η ίδια μητέρα, να τρέξεις όλη την κούρσα της ζωής, να ακούσεις στο τέλος τον απολογισμό των παιδιών σου και τον απολογισμό του Θεού, για να δεις πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για τη δική σου μητέρα να σε μεγαλώσει.
«Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα», αυτή είναι η πρώτη εντολή με υπόσχεση (Εφεσίους 6:2). Αύριο είναι η γιορτή της μητέρας και θα τιμήσουμε τις μητέρες κάθε ηλικίας. Ωστόσο, ας σκεφτούμε τη μητέρα του υπόλοιπου χρόνου: τη μητέρα της αγάπης και της ανοχής των ιδιοτροπιών μας. Τη μητέρα που μας κοιτάζει στα μάτια όπως κανείς άλλος όταν είμαστε λυπημένοι. Τη μητέρα που κατανοεί και ξεχνά τα λάθη μας. Τη μητέρα φύλακα στην αρρώστια μας, στα διαβάσματά μας, στις αποτυχίες μας .... Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου όλο το χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου