Προς Εμμαούς

16 Ιουνίου 2016

Ο σωστός δρόμος γίνεται κάποτε στενός δρόμος


«Τους οδήγησες την ημέρα με στύλο νεφέλης, και τη νύχτα με στύλο φωτιάς, για να φωτίζεις σ’ αυτούς τον δρόμο, από τον οποίο επρόκειτο να περάσουν». Νεεμίας 9:12.

Βαδίζοντας με τον Θεό στα μονοπάτια της ζωής δεν είναι εύκολο πράγμα. Όποιοι αποφασίζουν να Τον ακολουθήσουν, κάπου στο βάθος ξέρουν ότι πέρα από τις καταπράσινες πλαγιές της ειρήνης και της χαράς, θα υπάρχουν και οι σκοτεινές κοιλάδες. Θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν δυσκολίες και θλίψεις. Αυτές γυμνάζουν την πίστη τους, αυξάνουν την υπομονή τους, τους καθαρίζουν.

Και πόσοι χριστιανοί δεν έχουν ομολογήσει ότι κάποτε έφτασαν στα όρια τους και τα ξεπέρασαν. Υπήρξαν ώρες που ο Κύριος έμοιαζε σαν να μην υπήρχε για αυτούς, ενώ ασχολιόταν γενναιόδωρα με άλλους γύρω τους. Οι προσευχές τους έμοιαζαν να πέφτουν στο κενό. Η πίστη τους κυμαινόταν από τα βάθη της απελπισίας στα ουράνια της δύναμης. Υπήρξαν φορές που παράτησαν τον αγώνα νικημένοι. Έπειτα, σηκώθηκαν και ξεκίνησαν πάλι. Άλλοτε, χρειάστηκε να παλέψουν με τον εαυτό τους, τους γύρω και τον διάβολο που ζητούσε "να τους κοσκινίσει σαν το σιτάρι" (Λουκάς 22:31).

Αν οι χριστιανοί αντέχουν, είναι γιατί ο Κύριος στέκεται δίπλα τους σαν ισχυρός πολεμιστής και τους ελευθερώνει. Καταλαβαίνει την κούραση και την απογοήτευσή τους. Σηκώνει τους γογγυσμούς και τα παράπονά τους. Και δεν σταματά να τους χαρίζει το φως της παρουσίας Του.

Κάποτε οι χριστιανοί μπορεί να μπερδευτούν και να αναρωτηθούν αν έκαναν το σωστό ή μήπως πήραν λάθος δρόμο. Λυπούνται όταν τα λάθη τους τούς ταλαιπωρούν και στενοχωρούν τον Χριστό. Επιθυμούν να αλλάζουν και ξέρουν ότι γι' αυτό υπάρχει άφθονα διαθέσιμη η χάρη του Θεού που τους μεταμορφώνει. Ο Θεός ποτέ δεν θα τους στερήσει στην πορεία της ζωής τους την αγάπη και τους ελέγχους Του. Ο Θεός είναι παρών και θα είναι παρών, για να φωτίζει τον δρόμο από τον οποίο πρέπει να περάσουν. Αρκεί οι χριστιανοί να θέλουν να διασχίσουν μαζί Του όλους τους δρόμους Του.

Ακόμα και τους δύσκολους δρόμους οι γνήσιοι χριστιανοί δεν τους απορρίπτουν, γιατί ξέρουν ότι δεν θα ήταν ποτέ αυτό που είναι και δεν θα γίνουν ποτέ αυτό που θέλει ο Θεός, αν δεν περάσουν κάποια μαθήματα, δηλαδή παθήματα.

Δεν ξέρω ποιος είναι ο χριστιανικός δρόμος σου. Μπορεί τα παραπάνω να είναι σε κάποιο βαθμό και δική σου χριστιανική εμπειρία. Θα ξέρεις τότε ότι ο δρόμος είναι πάντα φωτισμένος από την παρουσία του Θεού. Θα ξέρεις ότι δεν είναι ένας στρεβλός και άχαρος δρόμος, παρά τις δυσκολίες και τα ερωτηματικά σου. Αν ανήκεις σ' Αυτόν, γνωρίζεις ότι ο Θεός σού κρατά δυνατά το χέρι και σε οδηγεί στην αιωνιότητα. Μην του αφήσεις το χέρι, μην αμφιβάλλεις για την αγάπη Του. Αυτός θα σε κρατά πάντοτε, κράτα Τον και εσύ. Ιδιαίτερα, όταν οι στιγμές σου γίνονται δύσκολες και σκοτεινές.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου