Βαδίζουν τα πράγματα προς ένα τέλος;

 «Ύστερα θα είναι το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα· όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη». Α’ Κορινθίους 15:24.

Πολλοί προσπάθησαν στο παρελθόν και προσπαθούν ακόμη και σήμερα να «διαβάσουν» την ιστορία, κάνοντας εικασίες για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον. Υπάρχουν αποφάσεις που παίρνονται σ’ ένα μέρος της γης και αυτές επηρεάζουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο άτομα και έθνη που δεν έχουν άμεση σχέση με αυτούς που αποφασίζουν.

Πολλοί αναρωτιούνται για το πού ακριβώς πάει ο κόσμος, αλλά κανείς δεν ξέρει. Γιατί τελικά την ιστορία πάντα τη διαβάζουμε και ξέρουμε αυτό που έχει συμβεί και όχι αυτό που θα υπάρξει.

Και όμως σήμερα είμαστε μέρος της ιστορίας του καιρού μας, τον οποίο προσπαθούμε να καταλάβουμε και να βρούμε τη θέση μας σ’ αυτόν. Πρέπει να ζήσουμε εντός της ιστορίας,  μιας ιστορίας που, σύμφωνα με τα λόγια αρκετών ειδημόνων, έχει αρχίσει να «επιταχύνει». Και όχι μόνο επιταχύνει, αλλά καθορίζεται όλο και περισσότερο από το απρόσμενο, το αστάθμητο και το ενδεχομενικό.

Δεν έχω καμιά «ειδική» γνώμη για το πού πάει η ιστορία, όπως δεν έχω και ιδιαίτερη γνώση για το πώς, πού και πότε ακριβώς τελειώνει η ιστορία. Γνωρίζω όμως  ότι τελειώνει όταν ο Χριστός «παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα· όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη», με τελευταίο εχθρό να νικιέται τον ίδιο τον θάνατο (Α’ Κορινθίους 15:24-26). Αυτό είναι κάτι που είτε δεν το ξέρουν είτε δεν το λαμβάνουν υπόψη είτε το ξεχνούν όσοι μιλούν για την εξέλιξη της ιστορίας.

Ένα τέλος στο οποίο ο Χριστός είναι κυρίαρχος και βάζει «όλους τούς εχθρούς του κάτω από τα πόδια του» (Α Κορινθίους 15:25) μοιάζει ίσως αφελέστατο και αστείο  για πάρα πολλούς που έχουν κάνει «σοβαρά» σενάρια για την ιστορία και την πορεία της. Λυπηρή θα είναι η διάψευσή τους.

Σήμερα για άλλη μια φορά η ανησυχία ή αισιοδοξία θα μιλήσει για την ιστορία,  το αύριο, το μέλλον μας. Όλοι κάτι θα πιστέψουμε απ’ αυτά που ακούγονται. Μ’ αυτό που πιστεύουμε θα συνεχίσουμε τη ζωή μας και μ’ αυτό θα κλείσουμε τη δική μας ιστορία. Το βασικό μέλημά μας πρέπει να είναι το τέλος της δικής μας ιστορίας. Και αυτό δεν το γράφουν κάποιοι άλλοι σε κάποια κέντρα εξουσίας ή σε άλλα μέρη της γης, αλλά το γράφω εγώ και εσείς κάθε μέρα που περνάει.