" Όλα ας γίνονται με ευσχημοσύνη και με τάξη ". Α ' Κορινθίους 14:40.
Υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται να αντιληφθούν μια ζωή όπου η σειρά και η τάξη θα απουσιάζουν. Άλλοι είναι σχετικά καλά οργανωμένοι, σε βαθμό που να μην αποσυντονίζονται. Τέλος, υπάρχουν και εκείνοι που δεν έχουν ούτε τάξη ούτε σειρά ούτε αρχή ούτε τέλος.
Μπορεί γενικά να είμαι ανοργάνωτος/η και να ζω στο βασίλειο της διασποράς και της διάσπασης, αλλά για κάτι που πραγματικά με ενδιαφέρει, να είμαι πολύ προσεκτικός και αφοσιωμένος. Αλλά αυτό δεν με βοηθά ώστε να προοδεύσω γενικότερα στη ζωή μου και να συμβιώσω εύκολα με τους άλλους. Από την άλλη, μπορεί να είμαι τόσο προσκολλημένος στην οργάνωση, την ακρίβεια και την τελετουργία με την οποία κάνω πράγματα, ώστε πάλι να παρεμποδίζομαι από κάποιες αγκυλώσεις μου.
Η υπερβολή και η έλλειψη είναι τα δύο άκρα που ταλαιπωρούν συχνά τους ανθρώπους. Ωστόσο, σήμερα ας μιλήσουμε για την έλλειψη τάξης που δημιουργεί προβλήματα στο να έχουμε μια κανονικότητα και μια ευταξία στην οικογενειακή, επαγγελματική και κοινωνική μας ζωή.
Φανταστείτε μια νοικοκυρά που σηκώνεται το πρωί, δεν έχει σκεφτεί από το βράδυ τι θα μαγειρέψει, δεν έχει φροντίσει τα ρούχα που θα φορέσουν τα παιδιά της την επόμενη, δεν έχει αποφασίσει αν θα κάνει καθαριότητα ή θα βγει να διεκπεραιώσει άλλες δουλειές, και της τηλεφωνεί και μια φίλη της, που έχει χρόνο για κουβέντα, και η καλή αυτή γυναίκα έχει βρεθεί να πνίγεται κατά το μεσημέρι μέσα στη διάσπαση των στόχων και την ακαταστασία.
Φανταστείτε έναν άντρα, επίσης, που βλέπει τους λογαριασμούς απλήρωτους, τη βρύση να στάζει, το αυτοκίνητο να θέλει σέρβις και να μην έχει καταφέρει να βάλει σε σειρά τη διεκπεραίωση των υποχρεώσεων, αλλά ασχολείται με τον κήπο.
Μελετήστε, τέλος, πώς δημιούργησε ο Θεός τον κόσμο και κάθε τι που βρίσκεται μέσα σ' αυτόν και θα διαπιστώσετε ότι είχε σχέδιο και σειρά. " Με τη σοφία ο Κύριος θεμελίωσε τη γη· με σύνεση στερέωσε τους ουρανούς. Με τη γνώση του ανοίχθηκαν οι άβυσσοι, και τα σύννεφα σταλάζουν δρόσο " (Παροιμίες 3:19-20). Ο Θεός δεν είχε μόνο τη γνώση και τη σοφία να δημιουργήσει. Είχε εξίσου και τη σύνεση να βάλει τα πράγματα σε τάξη και να ακολουθήσει μια σειρά ενεργειών που λογικά και συνεκτικά οδηγούσαν στο επόμενο βήμα. Το έργο του Θεού είχε μεθοδικότητα και συνοχή, και αυτό είναι μέρος της σοφίας που Τον χαρακτηρίζει.
Ως άνθρωποι, μπορεί να μην είμαστε ούτε τακτικοί ούτε οργανωτικοί. Μπορεί να λειτουργούμε με την ιδέα της στιγμής, το κέφι της ημέρας, τον καιρό, τις απαιτήσεις των άλλων. Αυτό μπορεί να είναι μια έλλειψη του χαρακτήρα μας ή κακές συνήθειες που μας χαρακτηρίζουν από παιδιά. Αλλά ακόμη πιο δύσκολο είναι να είμαστε χριστιανοί χωρίς κάποιου είδους τάξη και χωρίς πειθαρχία. Πόσο δύσκολη θα κάνουμε τη ζωή μας και πόσο προβληματική τη ζωή των γύρω μας. Πόσο λίγο παραγωγικοί θα είμαστε, ο χρόνος θα μας φεύγει, το άγχος θα μας πνίγει και η ακαταστασία θα μας ταλαιπωρεί. Και για να πάμε λίγο μακρύτερα, αν δεν μπορούμε να οργανωθούμε, να ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητες και να πειθαρχήσουμε σ' αυτό, αν δεν μπορούμε να δεσμευτούμε σε απλούς καθημερινούς στόχους, μάλλον ούτε για μεγαλύτερα σχέδια θα μπορούμε να δεσμευτούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου