Μην περιφρονείς τις ευλογίες

" Δες, εγώ πάω να πεθάνω, και σε τι με ωφελούν αυτά τα πρωτοτόκια; [...] Τότε, ο Ιακώβ έδωσε στον Ησαύ ψωμί, και μαγείρεμα της φακής· και έφαγε και ήπιε, και αφού σηκώθηκε αναχώρησε· έτσι ο Ησαύ καταφρόνησε τα πρωτοτόκιά του ". Γένεση 25:33-34.

Ήταν μια πραγματικά πολύ κακή στιγμή στην προσωπική σελίδα της ζωής του Ησαύ η ημέρα που, γυρίζοντας αποκαμωμένος από ένα κουραστικό κυνήγι, βρέθηκε ευάλωτος στην πείνα και πούλησε για ένα πιάτο φακής τα πρωτοτόκιά του στον αδελφό του, τον Ιακώβ.

Δεν ξέρω, μπορεί να τον λυπόμαστε πού και πού τον δύστυχο Ησαύ. Ίσως να εκνευριζόμαστε και με τον πονηρό και άσπλαχνο Ιακώβ που γνωρίζοντας καλά τις αδυναμίες τού αδελφού του, τον περίμενε στη γωνία και του έκανε την πρότασή του: ένα πιάτο φακής έναντι των πρωτοτοκίων! Ο Ιακώβ έκανε τις προτάσεις του, όσο γελοίες κι αν ακούγονταν, και ο Ησαύ, αν και λογικός και ικανός ενήλικας, δεν είχε ξεχωρίσει μέσα του κάποια πράγματα. Τι να τα κάνει τα πρωτοτόκια και τις μελλοντικές (ποιος ξέρει πότε, δηλαδή) ευλογίες όταν εκείνη τη στιγμή το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να χορτάσει την πείνα του; 

Τι μετράει για μένα σήμερα; Πόσο αξιολογώ τις υποσχέσεις και τα δώρα του Θεού; Μήπως μπαίνω στον πειρασμό να πω παρόμοια πράγματα; Μήπως είμαι έτοιμος/έτοιμη να δώσω για ένα τίποτα αυτά που ο Θεός θέλει να μου χαρίσει; Μπορεί να λέω: Καλά, και τι πειράζει αν έχω προγαμιαίες σχέσεις; Θα περιμένω τον γάμο; Και οι ανάγκες μου; Ε, όχι, νομίζω ότι είναι πάρα πολύ αυτό που ο Θεός ζητάει... Και γιατί να μην κάνω παρέα μ' αυτούς και μ' αυτούς; Τι έχουν, δηλαδή; Όλο απαγορευτικά από κάτι κολλημένα μυαλά που βλέπουν παντού σκιές κακού... Και πόσο θα περιμένω τον Θεό να μου χαρίσει οικογένεια; Θα κάνω τις επιλογές μου, γιατί περνάνε τα χρόνια και αύριο ούτε θα αρέσω ούτε θα με θέλουν... Και τι πειράζει αν τα παιδιά μου έχουν χλιαρή αγάπη για τον Θεό και κάνουν πλέον τις δικές τους χαλαρές διαδρομές; Εντάξει, είδαμε και την τύχη των "πολύ αφιερωμένων"...

Ο καθένας μας στέκεται μόνος του μπροστά στον Θεό και κάνει τις επιλογές του. Και οι επιλογές μας είναι συνάρτηση των αξιών μας πρώτα και ύστερα των αναγκών μας. Ανάγκες θα υπάρχουν πάντα, όπως και πειρασμοί θα υπάρχουν πάντα. Θα απογοητευτούμε αν νομίζουμε ότι άπαξ και λύσουμε το τάδε θέμα μας, θα τακτοποιηθούν όλα. Φταίει που δεν έχω δουλειά, φταίει που δεν έχω φίλους, φταίει που δεν έχω σύζυγο, φταίει που οι καιροί είναι τέτοιοι. Όχι, φταίει που δυσκολεύομαι να καταλάβω τι είναι να περιφρονώ τις ευλογίες του Θεού, γιατί οι άμεσες ανάγκες και τα θέλω μου δεν ταιριάζουν με το ρολόι ή τα σχέδια του Θεού.

Θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι υπάρχουν υποσχέσεις και ευλογίες και για σένα, αν ανήκεις στον Θεό. Πίστεψέ τες. Κράτησέ τες. Μην αφήσεις κανέναν, ούτε τον εαυτό σου, να στις στερήσει. Ο Θεός θα σε δυναμώσει στις στιγμές των πειρασμών σου, μη βεβηλώσεις το αγαθό. Μην παραδίνεις τις ευλογίες σου για μηδαμινά πράγματα.