Όταν ο Θεός μού λέει κάνε, κάνω

" Ο άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει· έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα ". Ιωάννης 3:8.

Όσο παράξενο κι αν ακούγεται για κάποιους, ο Θεός μάς μιλά. Ακόμη και στους πιο σκληρούς και αρνητές θα υπήρξαν φορές που μέσα στη συνείδησή τους ο Θεός προσπάθησε με μια σκέψη, έναν έλεγχο, μια ενθάρρυνση να επικοινωνήσει μαζί τους. 

Αν έχουμε δώσει την καρδιά μας στον Θεό, ο Θεός ζει μέσα μας. Το Πνεύμα Του κατοικεί στην καρδιά μας και δεν είμαστε κύριοι των εαυτών μας (Α' Κορινθίους 6:19). Έτσι πρέπει φυσιολογικά να ζούμε, αλλά η πράξη δείχνει ότι συχνά γινόμαστε  κύριοι των εαυτών μας. Γι' αυτό, ο Θεός προσπαθεί με διάφορους τρόπους να μας βοηθήσει να αφήσουμε ολοκληρωτικά τη ζωή μας στην κυριαρχία του Αγίου Πνεύματος.

Θυμάμαι αρκετές φορές που Θεός μού ζήτησε να κάνω συγκεκριμένα πράγματα. Με παρακίνησε να τηλεφωνήσω σε ανθρώπους, να δώσω σε ανθρώπους, να πλησιάσω και να μιλήσω σε άλλους, να επισκεφτώ ή να στείλω μηνύματα σε κάποιους, και είπα: Ναι, εντάξει Κύριε, το κατάλαβα!... Αλλά δυστυχώς, δεν το έκανα ποτέ. Θυμάμαι άλλες φορές που απάντησα στις παρακινήσεις Του με δυσφορία: Και γιατί εγώ και όχι αυτοί; Ποιος ξέρει τι θα λένε για μένα. Δεν έχουν καθόλου ανάγκη, είναι busy... Μα, δεν ενδιαφέρονται Κύριε, δεν το βλέπεις; Υπάρχουν και φορές που έκανα πράγματα και στ' αλήθεια ευλογήθηκα και ευλογήθηκαν και οι άλλοι με την υπακοή μου.

Είναι βέβαιο ότι και εσείς έχετε παρόμοιες εμπειρίες. Επίσης, θα έχετε συχνά αναλύσει και εξορθολογήσει πράγματα και καταστάσεις. Και αυτό είναι το βασικό λάθος και η μέγιστη αποτυχία μας. Όταν ο Θεός μάς λέει να κάνουμε κάτι, δεν μας ζητάει να κατανοήσουμε τον λόγο. Απλά μας λέει να το κάνουμε και είναι προς το συμφέρον μας και προς το συμφέρον του άλλου να υπακούσουμε. Όταν ο Θεός μάς λέει να πάμε κάπου ή να μιλήσουμε σε κάποιον, δεν θα μας δώσει όλα τα δεδομένα. Δεν θα μας πει ποιο είναι το πλήρες σχέδιο και ποιο το αποτέλσμα. Θέλει μόνο να Τον εμπιστευτούμε και να υπακούσουμε. 

Αν ο Φίλιππος, ο μαθητής του Χριστού, ζούσε στην άκρως ορθολογική εποχή μας, που το πνευματικό-υπερβατικό στοιχείο έχει εξοβελιστεί από τη ζωή και η πιθανότητα να καθοδηγεί ο Θεός τον άνθρωπο καταρρέει ακόμη και στους χριστιανικούς κύκλους, ο Φίλιππος δεν θα είχε πάει ποτέ να συναντήσει τον Αιθίοπα ευνούχο, άρχοντα της Κανδάκης, στον ερημικό δρόμο που ο Θεός τον έστειλε. Ούτε θα είχε προσκολληθεί στην άμαξα ενός αγνώστου ούτε θα του είχε κηρύξει ούτε αυτός θα είχε σωθεί. 

Έφαγα πάρα πολύ χρόνο να καταλάβω και δόξα στον Θεό ακόμη μαθαίνω ότι, όταν ο Θεός μού λέει να κάνω, εγώ θα κάνω. Δεν θα ρωτάω γιατί. Δεν θα σκέφτομαι αν μου αρέσει η ιδέα ή όχι. Δεν θα κοιτάζω ποιος είναι  απέναντί μου. Δεν θα με νοιάζει το αποτέλεσμα. Δεν θα ασχολούμαι με το τι νομίζουν γι' αυτό που κάνω. " Ο άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει· έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα " (Ιωάννης 3:8).
Αν το Πνεύμα του Θεού σάς λέει να κάνετε πράγματα, μην τα αναλύσετε. Δεν έχετε όλα τα δεδομένα. Δεν ξέρετε εκ των προτέρων την έκβαση. Απλά κάντε ό,τι ο Θεός σάς λέει και αφήστε σ' Αυτόν το αποτέλεσμα.