Μαζί με τον φόβο και τη βιασύνη, ανάλογα με το χαρακτήρα και τις συγκυρίες, η επιθυμία είναι το 3ο εμπόδιο για να μην κάνουμε το θέλημα του Θεού. Ίσως θα μπορούσε να είναι και το πρώτο. Η επιθυμία είναι το πιο εύκολο και γρήγορο μέσο για να πέσουμε, καθώς όταν σκεφτόμαστε τον άνθρωπο, εννοούμε έναν ξεχωριστό κόσμο επιθυμιών, συναισθημάτων και αναγκών. Θυμόμαστε, επίσης, ότι αυτό που οδήγησε την Εύα να παρακούσει στην Εδέμ ήταν πρωτίστως η επιθυμία της για εκείνον τον απαγορευμένο καρπό, που έγινε πειρασμός πτώσης.
Η επιθυμία αυτή καθαυτή δεν είναι κακή για τον άνθρωπο. Ο Θεός σκέφτεται, επιθυμεί πράγματα, κατεργάζεται σχέδια και τα εκτελεί. Τον ίδιο χαρακτήρα έχει δώσει και σε μας και είναι συχνά ο Κύριος που βάζει μέσα μας σκέψεις, επιθυμίες και σχέδια. Η Βίβλος μάς το θυμίζει, ώστε να εξετάζουμε με σύνεση τις επιθυμίες μέσα μας : «με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε τη δική σας σωτηρία επειδή, ο Θεός είναι που ενεργεί μέσα σας και το να θέλετε και το να ενεργείτε, κατά την ευδοκία του» (Φιλιππησίους 2:12».
Ωστόσο, τι συμβαίνει όταν η επιθυμία δεν προέρχεται από τον Θεό; Ξέρουμε ότι δεν είναι πάντα εύκολη η διάκριση. Ούτε έχουμε μια κεραία στο κεφάλι μας που με το που επιθυμούμε κάτι αντίθετο από το θέλημα του Θεού ή έξω από τον Λόγο του, να μας προειδοποιεί άμεσα και να μας επαναφέρει. Εδώ γίνονται τα μεγαλύτερα λάθη, γιατί κάποτε η επιθυμία είναι έντονη, η ανάγκη άμεση, η εγρήγορση υποτονική και ο εξορθολογισμός της επιθυμίας ικανός να πείθει. Πείθει ακόμη και να παραβούμε το ξεκάθαρα εκφρασμένο θέλημα του Θεού. Όταν σκεφτόμαστε την αμαρτία του Δαβίδ με τη Βηθ-σαβέε, τη γυναίκα του Ουρία, καταλαβαίνουμε ότι το πάθος για μια όμορφη γυναίκα σε συνδυασμό με την πνευματική νωθρότητα οδήγησε έναν αφιερωμένο άνθρωπο του Θεού σε πολύ δραματικότερες αμαρτίες από την απλή μοιχεία.
Δυστυχώς, η αμαρτία έχει δύναμη πάνω μας και τρομερά επιχειρήματα να μας παρασύρει, όταν κάποια παράθυρα της ζωής μας είναι μισάνοιχτα στα καλέσματά της. Αλλά ακόμη χειρότερο είναι όταν το πείσμα και επιμονή μας ζευγαρώνουν με την επιθυμία μας. Αυτό είναι πιο συνειδητό και όχι τόσο αιφνίδιο και πάει μαζί με εσωτερική ειρωνεία και αμφισβήτηση, με έλλειψη υπακοής και άρνηση συμβουλών, είτε είναι από αγαπητούς ανθρώπους είτε από τον Θεό. Ο Σαμψών είναι ένα τέτοιο παράδειγμα ανθρώπου που συνδύασε καταστροφικά το ευλογημένο θέλημα του Θεού για τη ζωή του με τα δικά του άτσαλα σχέδια και τις επιπόλαιες επιθυμίες του.
Αυτά τα παραδείγματα δεν αφορούν μόνο στις σεξουαλικές αμαρτίες, αλλά μπορούν να μεταφερθούν σαν στάσεις ζωής και σε άλλους τομείς. Ο Θεός μάς καλεί να εξετάζουμε τις επιθυμίες μας και τα σχέδιά μας κάτω από το φως της Γραφής, δίνοντας πολύ χρόνο και χώρο στο Άγιο Πνεύμα να μας ελέγχει και να μας ενθαρρύνει προς τη σωστή κατεύθυνση.
«Πειράζεται, όμως,
κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται. Έπειτα, η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την
αμαρτία· και η αμαρτία, μόλις εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο». Ιάκωβος 1:14-15.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου