Θα δεις τον καρπό, μείνε πιστός έως το τέλος στο έργο σου

 

Όταν ασχολούμαστε με κάτι, όταν κοπιάζουμε και θυσιάζουμε, επιθυμούμε να δούμε τα αποτελέσματα. Είναι συχνά μεγάλη η απογοήτευσή μας όταν τα αποτελέσματα είναι πενιχρά και ανάξια λόγου σε σχέση με τη μεγάλη προσπάθεια που έχουμε καταβάλλει.

Δεν υπάρχει πιστός χριστιανός που να μην έχει ένα έργο μπροστά του, το οποίο του το εμπιστεύθηκε ο Θεός και το οποίο μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικό από του διπλανού του. Από την απλή υπηρεσία που μπορεί να προσφέρουμε στο σπίτι μας έως και τις μεγαλύτερες διακονίες, ο Κύριος εμπιστεύτηκε σε όλους μας ένα «χωράφι» να καλλιεργήσουμε και κάποια τάλαντα να επενδύσουμε στο έργο Του.

Μερικές φορές κάποιοι επιλέγουν ανώδυνα έργα, που δεν κοστίζουν πολλά. Για παράδειγμα, είναι πολλοί αυτοί που επιλέγουν να υπηρετούν από συμβουλευτική βάση. Δηλαδή, η υπηρεσία που τους αρέσει είναι να δίνουν συμβουλές! Ωστόσο, αν κοιτάξει κανείς το πρότυπο του πιστού δούλου που ευαρέστησε απόλυτα τον Θεό, του Ιησού Χριστού, καταλαβαίνει ότι ο Κύριος δεν διακόνησε με συμβουλές. Ο Χριστός ήρθε να φέρει τα καλά νέα της σωτηρίας, της συγχώρεσης, της θεραπείας, της ελπίδας της αιώνιας ζωής, αναλαμβάνοντας ένα επώδυνο έργο υπηρεσίας έως το τέλος. Πήρε ανθρώπινη μορφή, γνώρισε τα προβλήματα και τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης και πέθανε στον σταυρό ως θυσία για τις αμαρτίες ολόκληρου του κόσμου.

Σίγουρα σε όλο αυτό, θα υπήρχαν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού όπου το έργο Του θα Του έμοιαζε μάταιο. Οι αρχιερείς αντιτίθεντο, οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι πρεσβύτεροι του λαού δεν πείθονταν. Πολλοί απ’ αυτούς που θεράπευσε ή ευεργέτησε δεν Τον ευχαρίστησαν, ακόμη και Τον απέρριψαν. Η ίδια η οικογένειά Του δεν τον αναγνώριζε ως Μεσσία, ενώ οι μαθητές Του συχνά δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγε, μένοντας εγκλωβισμένοι στον δικό τους κόσμο. Ο Χριστός έμεινε σταθερός. Διακόνησε με πίστη όλη τη ζωή Του κοιτώντας στο βάθος της σκηνής, στο τέλος της πορείας Του, που ήταν ένδοξη και καρποφόρα.

Συχνά ο Θεός λέει στον κάθε πιστό υπηρέτη Του εδώ στη γη: «Εσύ είσαι ο δούλος μου, Ισραήλ, στον οποίο θα δοξαστώ» (Ησαΐας 49:3). Και εμείς, κουρασμένοι και απογοητευμένοι, ίσως απαντάμε: «Κόπιασα μάταια· για το τίποτε και μάταια ανάλωσα τη δύναμή μου· η κρίση μου, όμως, είναι μαζί με τον Κύριο, και το έργο μου μαζί με τον Θεό μου» (Ησαΐας 49:4). Δεν είναι κακό αυτό, αν σκεφτούμε ότι και ο Κύριος θα είχε στιγμές απογοήτευσης και κούρασης. Τουλάχιστον, ας συνεχίζουμε. Μέχρι  το τέλος. Αυτό έχει αξία, και όχι το πώς νιώθουμε και το τι βλέπουμε. Ο Θεός που είναι πιστός και δίκαιος δεν θ’ αφήσει ποτέ το έργο μας χωρίς καρπό.