"Εσύ είσαι η ελπίδα μου, Κύριε Θεέ· το θάρρος μου από τη νιότη μου". Ψαλμός 71:5.
Δεν ήμουν πολύ καλά όταν τον συνάντησα. Ήταν ένας αγαπητός ηλικιωμένος αδελφός, γεμάτος ειρήνη και δύναμη. Πλησίασα να τον χαιρετίσω και δεν γνώριζα τι είχε συμβεί στην οικογένειά του. Φαινόταν όπως πάντα, γεμάτος ζωντάνια και πίστη. Εντούτοις, η απώλεια ενός οικείου προσώπου είχε χτυπήσει την πόρτα του και έμεινα να τον ακούω με θλίψη. Όταν τελείωσε, του είπα: "Εύχομαι ο Θεός να σας παρηγορήσει και να σας δώσει χαρές.
- Ο Κύριος είναι η χαρά", μου απάντησε με βεβαιότητα και ανάπαυση.
Η αλήθεια είναι ότι είχα ανάγκη από χαρά εκείνη τη στιγμή και το μήνυμά του με διαπέρασε. Με διαπέρασε ελευθερώνοντάς με από τη δική μου θλίψη και δίνοντάς μου τη δύναμη να πάρω τα μάτια μου από τις χαρές και να τα στρέψω στη Χαρά, τον Ιησού Χριστό.
Ναι, είναι αλήθεια. Ο Κύριος είναι η χαρά. Συχνά ζητάμε χαρές από τον Θεό. Λύσεις στις ανάγκες μας και αναψυχή στα αδιέξοδα και τα προβλήματά μας. Φάρμακο στη μοναξιά μας. Δεν είναι κακό καθώς ο Κύριος ο ίδιος μας δίνει τέτοια δώρα στη ζωή μας. Αλλά είναι ελευθερία να μπορούμε να βλέπουμε τη ζωή και να λέμε: "Ο Κύριος είναι η χαρά". Ο Κύριος, όχι τα δώρα Του. Θυμήθηκα τον εαυτό μου πόσες φορές είχα πει στο παρελθόν στον Θεό: "Κύριε, δώσε μου νέες χαρές", γιατί μετρούσα απώλειες και ταλαιπωρίες. Τώρα καταλαβαίνω, γιατί κάποιος με τη στάση του μου το έδειξε, ότι ο Κύριος είναι η χαρά. Μια χαρά που κανείς δεν στην αφαιρεί ποτέ, ό,τι και αν συμβεί στη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου