Δοκιμή για την τελειότητα

"Κάθε χαρά θεωρήστε, αδελφοί μου, όταν περιπέσετε σε διάφορους πειρασμούς· γνωρίζοντας ότι η δοκιμασία τής πίστης σας εργάζεται υπομονή·  η δε υπομονή ας έχει τέλειο έργο, για να είστε τέλειοι και ολόκληροι, χωρίς να είστε σε τίποτε ελλιπείς". Ιάκωβος 1:2-4.

Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να φτιάξουμε μία τούρτα στο σπίτι για να γιορτάσουμε κάποια γενέθλια. Καθώς δεν θέλαμε να επαναλάβουμε τις ίδιες συνταγές, επιχειρήσαμε κάτι το διαφορετικό. Το γλυκό είχε φοβερή επιτυχία από άποψη γεύσης και έγινε ανάρπαστο. Η εμφάνισή του, όμως, δεν ήταν αυτή που θα έπρεπε για τούρτα γενεθλίων. Της έλλειπε ύψος και η ανάλογη διακόσμηση, και σκεφτήκαμε ότι θα πρέπει να την ξαναφτιάξουμε ώστε να γίνει  τέλεια.

Σας ενοχλεί η λέξη "τελειότητα"; Δεν την αναζητούμε διαρκώς και πολύ συχνά τείνουμε να την προσεγγίζουμε; Δέστε πως μπορεί να επαναλαμβάνουμε πράγματα στη δουλειά μας, έως ότου γίνουν όπως ακριβώς θέλουμε. Ή, για παράδειγμα, πόσο χρόνο μπορεί να αφιερώσουν οι γυναίκες για να "πειθαρχήσουν" μια ανυπάκουη τούφα μαλλιών που τους χαλάει το τέλειο αποτέλεσμα. Ακόμη και στις σχέσεις μας με τους άλλους, αναζητούμε την τελειότητα και δεν αρκούμαστε στα λίγα ή τα πρόχειρα. 

Θα έλεγα ότι η τάση για τελειότητα είναι γραμμένη στα κύτταρά μας, εκτός κι αν πρόκειται για την πνευματική μας τελειότητα! Εκεί, η ροπή είναι ακριβώς αντίθετη, διότι δεν ζητούμε να είμαστε άψογοι ούτε μπροστά στον Θεό ούτε στους ανθρώπους. Και αυτό γιατί η τελειότητα είναι αποτέλεσμα επώδυνων καταστάσεων και καρπός δοκιμασιών και θλίψεων. Ποιος θα ήθελε μέσα στην ήδη περίπλοκη ζωή, με τις  σκοτούρες και τα βάσανα, να προσθέσει στο κεφάλι του την αναζήτηση της πνευματικής τελειότητας;

Όμως, αυτό είναι κάτι που ο Θεός ζητά από εμάς. "Να είστε, λοιπόν, εσείς τέλειοι, όπως ο Πατέρας σας, που είναι στους ουρανούς, είναι τέλειος" (Ματθαίος 5:48). Τέλειος στην αγάπη Του, τη δικαιοσύνη, την αλήθεια, το έλεος, την υπομονή, τη σοφία ... Όλες αυτές, και πολλές ακόμη αρετές Του, τις θαυμάζουμε και τις εκζητούμε στη ζωή μας. Θέλουμε ο Θεός να είναι έτσι ακριβώς, και όχι κάπως αλλιώς. Γιατί, λοιπόν, δεχόμαστε αυτές οι επιθυμητές αρετές να λείπουν από μας; Γιατί θα πρέπει να είμαστε ελλιπείς, όταν την ίδια στιγμή ψάχνουμε την τελειότητα, όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά και σε τόσους άλλους τομείς της ζωής μας;