Απροσδόκητη δοκιμασία

"Και αποκάλεσε το όνομα του τόπου Μασσά, και Μεριβά, για την προσβολή των γιων Ισραήλ, και επειδή πείραξαν τον Κύριο, λέγοντας: Είναι ο Κύριος ανάμεσά μας ή όχι;" Έξοδος 17:7.

Η απιστία και η λοιδορία του λαού Ισραήλ στη Ραφιδείν με κάνει να σκεφτώ πόσο αγνώμονες και επιλήσμονες μπορεί να γίνουμε κάποιες φορές σαν χριστιανοί. Είναι σίγουρο ότι θα έχουμε τους λόγους μας να γογγύσουμε  στον Θεό. Και οι Ισραηλίτες είχαν. Ο Θεός τούς είχε βγάλει με θαυμαστό τρόπο από την Αίγυπτο και τους οδηγούσε στη Χαναάν, τη γη που τους είχε υποσχεθεί. Και στη διαδρομή έπρεπε να περάσουν μέσα από την έρημο. Όπως και να το κάνουμε, η έρημος είναι έρημος. Και ήταν λογικό στην πορεία τους να συναντήσουν δυσκολίες, έλλειψη τροφής και νερού, κούραση και απογοήτευση.

Ο Θεός ήταν πάντα ο προπορευόμενος, και κάτω από τη δική Του οδηγία ξεκινούσαν και στρατοπέδευαν. Αυτή τη φορά η νεφέλη έδειξε τη Ραφιδείν, όπου δεν υπήρχε καθόλου νερό για να πιουν.  Και ήταν εκεί που η δοκιμασία του Κυρίου έφερε στην επιφάνεια τις σκληρές καρδιές τους.  Σκληρές γιατί ο λαός δεν περίμενε τη λύση του Θεού, ούτε πίστεψε στην πρόνοιά Του. Άρχισε να κακολογεί τον Μωυσή, να λοιδορεί και να πειράζει τον Θεό.  Ανθρωπίνως,  είχε κάθε λόγο να το κάνει. Στο κάτω κάτω νερό ζητούσαν ... Δεν ήξερε ο Θεός ότι δεν μπορούσαν να ζήσουν χωρίς νερό;

Αλήθεια, πιστεύεις ότι ο Θεός δεν ξέρει τις ανάγκες σου; Πιστεύεις ότι ο Θεός δεν είναι μαζί σου; Σε έσωσε πρώτα και ύστερα σε άφησε μόνο  να ταλαιπωρείσαι, έρμαιο των συγκυριών, της κακής οικονομικής κατάστασης, της αδικίας, της μοναξιάς, της απόρριψης; Όχι, ο Θεός δεν έχει τέτοια καρδιά. Αλλά τότε, γιατί είσαι στη Ραφιδείν; Η εμπειρία της δικής μου Ραφιδείν μου έμαθε ότι πέρασα από κει για να δοκιμάσει ο Θεός την καρδιά μου. Τα αλληλούια είναι εύκολα στη γη της επαγγελίας, αλλά πολύ δύσκολα στην έρημο της ανάγκης και της ταλαιπωρίας. Ταυτόχρονα, έμαθα ότι ο Θεός της Ραφιδείν είναι ο Θεός της πέτρας Χωρήβ. Δηλαδή, ο Θεός την πρόνοιας, της διεξόδου και της λύσης.  

Μην αφήσεις την καρδιά σου να κακολογήσει τον Θεό στις δύσκολες ώρες σου. Όταν βρεθείς στη δική σου Ραφιδείν, προσευχήσου και περίμενε με υπομονή ο Κύριος, που βλέπει τα ζητήματά σου, να σε οδηγήσει στην πέτρα Χωρήβ. Και αν αργήσει λίγο, μην απελπιστείς. Σκέψου ότι Θεός, ακόμη και στις καθυστερήσεις Του, είναι ο Θεός της πέτρας Χωρήβ.