" Γιατί κάνετε τέτοια πράγματα; Επειδή, εγώ ακούω κακά πράγματα για σας από ολόκληρο αυτό τον λαό· μη, παιδιά μου· επειδή, δεν είναι καλή η φήμη, που εγώ ακούω ...'. Α' Σαμουήλ 2:23.
Ποιος νοιάζεται για τη φήμη του και το τι λέει ο ένας και ο άλλος, ακούγεται συχνά στις μέρες μας. Αυτό έλειπε τώρα να κάθεσαι να δίνεις σημασία στις κακίες του κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι αν μπεις σε μια τέτοια διαδικασία, μπορεί να ταλαιπωρηθείς αφάνταστα. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να βρίσκουν ελαττώματα και να τα μεγεθύνουν. Συχνά, οι φήμες παραποιούνται καθώς μεταφέρονται από στόμα σε στόμα.
Κατά βάθος, όμως, ενδιαφερόμαστε για τη φήμη μας. Κανείς δεν θέλει να ξεπέφτει στα μάτια των άλλων, αλλά αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει για χάρη της φήμης του να θυσιάσει την ελευθερία του, τις αποφάσεις και τις επιλογές που τον ικανοποιούν, μάλλον δεν αξίζει τον κόπο, σκέφτεται. Σωστό και λάθος μαζί, όλα εξαρτώνται από το τι είδους φήμη έχει κατά νου κάποιος και για ποιο λόγο ενδιαφέρεται γι' αυτήν.
Όμως, θα ήθελα κυρίως να υπογραμμίσω ότι όσοι είμαστε χριστιανοί ενδιαφερόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο για τη φήμη μας. Η ελευθερία μας, οι αποφάσεις και ενέργειές μας δεν είναι ότι πιο σημαντικό υπάρχει για μας. Ούτε πρέπει να ικανοποιηθούν ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Αυτά που κάνουμε έχουν πάντα αντίκτυπο στη φήμη του Θεού, στον οποίο ανήκουμε και του οποίου, ως χριστιανοί, φέρνουμε το όνομα. Αλλά έχουν και αντίκτυπο στους άλλους, θετικό ή αρνητικό. Και είναι αυτή η πλευρά της φήμης μας που έχει σημασία.
Οι υιοί του Ηλεί είχαν επιλέξει έναν κακό δρόμο, ενώ ήξεραν ότι η αποστολή τους ως ιερείς του Θεού ήταν ξεχωριστή και οι ίδιοι θα έπρεπε να ήταν παράδειγμα για όλον τον λαό. Αλλά αυτό δεν τους απασχόλησε ιδιαίτερα. Αδιαφόρησαν για τον Θεό και τον λαό Του και κοίταξαν πώς από τη θέση τους θα μπορούσαν να απολαύσουν θεμιτά και αθέμιτα οτιδήποτε. Το αν ωθούσαν τον λαό στην αμαρτία με αυτά που έκαναν, δεν ήταν στις προτεραιότητές τους. Το αν η φήμη τους μαρτυρούσε την κατάντια τους, λίγο τους ένοιαζε. Το τραγικό τέλος των ίδιων και του πατέρα τους, καθώς και της συνέχειας της οικογένειας, δείχνει ότι στα πράγματα του Θεού η αμαρτία και η ζημιά που προκαλεί δεν μένουν ατιμώρητα.
Ο Απόστολος Παύλος, αντίθετα, ενδιαφερόταν να δώσει μια σωστή μαρτυρία και να έχει μια καλή φήμη. Όχι για να καυχιέται από ματαιοδοξία, αλλά για να δώσει ένα καλό παράδειγμα στους άλλους, ώστε να το ακολουθήσουν και για να μη γίνει πρόσκομμα στους αδύναμους αδελφούς. Γι' αυτό παραιτήθηκε από πράγματα που ήταν στην εξουσία του (Α' Κορινθίους 10: 23-33), ή έπαιρνε αποφάσεις και ενεργούσε με γνώμονα και το συμφέρον των άλλων (Α' Κορινθίους 9: 19-23).
Ας υπολογίσουμε σοβαρά τον Θεό και τους άλλους γύρω μας όταν αποφασίζουμε και προβαίνουμε σε πράξεις. Καλούμαστε να γίνουμε μια ευλογία στους άλλους, και όχι ένα εμπόδιο στο δρόμο τους. Ας σπείρουμε καλά πράγματα, για να θερίσουμε και καλά πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου