" Και απαντώντας ο αρχισυνάγωγος, επειδή αγανακτούσε ότι ο Ιησούς θεράπευσε κατά το σάββατο, έλεγε στο πλήθος: Υπάρχουν έξι ημέρες, στις οποίες πρέπει να εργάζεστε· μέσα σ' αυτές, λοιπόν, να έρχεστε να θεραπεύεστε, και όχι κατά την ημέρα τού σαββάτου ". Λουκάς 13:14.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να αγανακτήσει κανείς με κάποιον. Κάποιοι μπορεί να έχουν ερείσματα, κάποιοι να είναι εντελώς ανούσιοι και, τέλος, κάποιοι άλλοι να είναι λόγοι που ενώ φαίνονται θεωρητικά σωστοί, κρύβουν κακά κίνητρα από κάτω.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι νομοδιδάσκαλοι των Ιουδαίων είχαν θυμώσει με τον Χριστό. Τη μια τους έφταιγε το ένα, την άλλη το άλλο. Άλλοτε, ο Κύριος δεν τα έλεγε καλά, εφόσον κήρυττε διάφορα ανήκουστα πράγματα. Υπήρχε πριν τον Αβραάμ, μπορούσε να χαλάσει τον ναό και να τον ξαναφτιάξει σε τρεις μέρες ... Άλλοτε, ανάτρεπε τη σωστή ερμηνεία του νόμου (δηλαδή, τα δικά τους σαθρά διατάγματα). Και άλλοτε είχε το θράσος να θεραπεύει το σάββατο, ακόμη και μέσα στη συναγωγή και μπροστά στα μάτια τους! Φυσικά, σε όλα είχαν άδικο: ήταν η σκληροκαρδία και η ζήλια τους που τους έκανε να αγανακτούν ενάντια στον Κύριο.
Έχετε σκεφτεί ότι μπορεί να πέφτουμε στην ίδια φαρισαϊκή παγίδα; Να αντιδρούμε με πράγματα που γίνονται στο χριστιανικό περιβάλλον που ζούμε, να αγανακτούμε για στάσεις πιστών μέσα στην εκκλησία, αλλά τα κίνητρά μας να μην είναι καθαρά. Μπορεί να μας ενοχλεί που παραβιάζεται μια τάξη, που κάποιοι ενεργούν όπως τους αρέσει, αδιαφορώντας για τις χριστιανικές αρχές και τους γύρω τους. Άλλοτε, κάτι δεν μας αρέσει και βρίσκουμε ένα εδάφιο για να το στηρίξουμε.
Δεν είναι λανθασμένο να διακρίνει κανείς τέτοιες συμπεριφορές και να προσπαθεί με σοφία και αγάπη να τις διορθώσει. Αυτό είναι σημαντικό και απαραίτητο. Το πρόβλημα είναι όταν κάτω από τέτοιες αντιδράσεις κρύβονται συναισθήματα ζήλιας, σκληρότητας και εγωισμού. Γιατί συχνά, με προκάλυμμα την αθέτηση κάποιων βιβλικών αληθειών και εντολών, βρίσκουμε έναν τρόπο να πλήξουμε τους άλλους. Ξέρουμε καλά ποιοι και πώς πρέπει να μπουν στη θέση τους, αλλά οι λόγοι μας είναι άλλοι από αυτούς που θα έκαναν τον Θεό να λυπηθεί, ώστε να θέλει να διορθώσει μια κατάσταση.
Οι Φαρισαίοι δεν είχαν πρόβλημα να ποτίσουν το ζώο τους το σάββατο ή να το σώσουν, αν χρειαζόταν. Ο νόμος δεν είχε εφαρμογή εκεί, ή τουλάχιστον έκαναν λογική διάκριση. Αν θέλουμε να δούμε αν οι κρίσεις μας είναι δίκαιες και με έλεος, ας σκεφτούμε πώς ενεργούμε εμείς και οι δικοί μας. Μας ενοχλούν εξίσου παρόμοια πράγματα όταν γίνονται από εμάς και αυτούς που αγαπούμε; Έχουμε την ίδια εγρήγορση να δούμε την παρακοή σε άλλες της μορφές επάνω μας και στους κοντινούς μας και να την καταδικάσουμε; Αν ξέρουμε τις βιβλικές αλήθειες, ξέρουμε εξίσου καλά όχι τις μισές - αυτές που αφορούν τους άλλους-, αλλά και αυτές που αφορούν τις δικές μας παραλείψεις, τις οποίες δεν ντρεπόμαστε να αναγνωρίσουμε και να διορθώσουμε, ώστε να μπορούμε να διορθώνουμε και των άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου