ΑΦήνω τον Κύριο να είναι Κύριος

 "Άλλος μεν κρίνει μία ημέρα [αγιότερη] παρά μία [άλλη] ημέρα, άλλος όμως κρίνει ίση κάθε ημέρα. Κάθε ένας ας είναι πληροφορημένος στον δικό του νου". Ρωμαίους 14:5.

Για όσους από εμάς πιστεύμε γνήσια στον Θεό, ο Χριστός είναι Κύριος στη ζωή μας και δεν επιθυμούμε άλλοι να παίρνουν αυτό το ρόλο. Είναι μεγάλη αδυναμία, έκφραση ασθενικής συνείδησης και ασθενικής αντίστασης, να αφήνουμε άλλους να κυριαρχούν στη χριστιανική μας πορεία άμεσα ή έμμεσα. Ας μην είμαστε δίγνωμοι άνθρωποι, που όποιος τους πει κάτι -καλό ή κακό- αυτοί αμέσως τρέχουν να το κάνουν, γιατί θεωρούν ότι πιο πιθανόν είναι να έχουν οι άλλοι δίκιο παρά οι ίδιοι. 

Προσωπικά, έχω μεγάλη εκτίμηση στις συμβουλές που μου δίνουν, γι' αυτό ρωτώ τι θα έκανε κάποιος στη θέση μου και ζητώ τα επιχειρήματά του. Συμφωνώ απόλυτα με τον Λόγο του Θεού που λέει ότι "εκείνος που ακούει συμβουλές είναι σοφός " (Παροιμίες 12:15). Αλλά από το ακούω στο κάνω ό,τι μου λένε, η απόσταση είναι μεγάλη. Μπορώ να ακούσω τις θέσεις του άλλου, να λάβω υπόψη την πείρα και τη γνώμη του. Μπορεί αυτά να ταιριάζουν στην περίπτωσή μου και να είναι ό,τι ο Θεός θα ήθελε να μου πει από το στόμα ενός τρίτου. 

Άλλοτε, όμως, ενώ αυτά που ακούω είναι σωστά και λογικά, δεν ταιριάζουν μ' αυτό που ζω. Μπορεί να μην ησυχάζω κιόλας να τα εφαρμόσω. Άλλο πράγμα είναι δεν ταιριάζουν στην περίπτωσή μου, άλλο δεν έχω ειρήνη μέσα μου να τα εφαρμόσω, κι άλλο δεν θέλω να τα κάνω, γιατί με χαλάνε ή δεν με βολεύουν.

Όπως κι να έχει το πράγμα, την ευθύνη της ζωή μας την έχουμε εμείς.  Καλύτερα ίσως είναι να κάνουμε ένα λάθος κατηγορώντας τους εαυτούς μου που δεν άκουσαν τους άλλους, αναλαμβάνοντας έτσι προσωπική ευθύνη, παρά να κάνουμε ένα λάθος και να κατηγορούμε τους άλλους που μπλέχτηκαν στα πόδια μας.

Αν πιστεύω ότι ο Κύριος είναι Κύριός μου, αν κρίνω ότι τα κίνητρά μου είναι καθαρά, όσο μπορώ τουλάχιστον να τα ελέγξω, αφήνω τον Κύριο να είναι ο Κύριος μου. Επίσης, όταν ξέρω ότι ο χριστιανός που είναι δίπλα μου είναι παιδί του Θεού, δεν τον πιέζω, αφήνω πάλι τον Κύριο να είναι ο Κύριός του. Ξέρετε, δεν έχουμε πάντοτε φυσική συναντίληψη μεταξύ μας για το τι είναι το καλύτερο για μια συγκεκριμένη στιγμή, γιατί είμαστε διαφορετικά σκεφτόμενα άτομα. Κάποτε, έχουμε διαφορετικές ανάγκες και περπατάμε σε διαφορετικούς δρόμους. Έχουμε διαφορετική αποκάλυψη και διαφορετική πίστη. Ας περπατήσουμε ο καθένας μας έχοντας τη συνείδησή μας πληροφορημένη γι' αυτά που κάνουμε και έχοντας την πεποίθηση ότι ο Θεός που βλέπει πιο πέρα από τα φαινόμενα, ο Κύριος που διαβάζει τις καρδιές μας, θα δώσει στον καθένα μας σύμφωνα με την καρδιά και το έργο του.