"Ο Ιησούς, λοιπόν, έλεγε στους Ιουδαίους, που είχαν πιστέψει σ' αυτόν: Αν εσείς μείνετε στον δικό μου λόγο, είστε αληθινά μαθητές μου· και θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει". Ιωάννης 8:31-32
"Ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη", το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης έδωσε σπουδαία θέση στο άτομο και έφερε στο προσκήνιο αξίες που είχαν καταλυτική επιρροή στην εξέλιξη της ιστορίας μας. Παρατηρούμε, όμως, ότι η ελευθερία, έχει χάσει πια τα διακριτά της όρια. Υποθετικά, σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, αλλά μάλλον δεν ξέρουμε που ακριβώς αρχίζει του άλλου και που σταματάει η δική μας. Ο καθένας ορίζει μόνος του το πλαίσιο των ελευθεριών του και τις επεκτείνει όσο του αρέσει.
Και ο Χριστός μίλησε για ελευθερία και ελεύθερους ανθρώπους. Παρ' όλα αυτά, κάποιοι θεωρούν ότι η πίστη στο Χριστό δεν είναι παρά μια σειρά από νόμους, "μη" και "πρέπει", που σκλαβώνουν τον άνθρωπο και του στερούν μέρος της αυτοδιάθεσής του. Αν πρέπει να πηγαίνεις στην εκκλησία, να διαβάζεις τη Βίβλο, να μη λες ψέματα, να μην ενδίδεις σ' ένα σωρό επιθυμίες, τότε πρόκειται για νέα είδη εξαναγκασμών και δεσμεύσεων, σκέφτονται.
Η χριστιανική συμπεριφορά δεν είναι μια επιβολή κανόνων, που πρέπει στωικά να ακολουθήσει κάποιος προκειμένου να "σώσει την ψυχή του". Αυτοί που πράττουν με μια τέτοια λογική, είναι πράγματι σκλάβοι. Ο Χριστός λέει την αλήθεια στον άνθρωπο. Του λέει ότι η δήθεν απόλυτη ελευθερία, που νομίζει ότι απολαμβάνει, δεν τον κάνει ευτυχισμένο, γιατί η αμαρτία είναι δεσμά σε απάνθρωπο κάτεργο.
Οι εντολές που ακολουθεί ένας χριστιανός, είναι η φυσική και αβίαστη έκφραση ενός ανθρώπου που υπακούει σ' Αυτόν που αληθινά τον αγαπά, που ξέρει το καλύτερο για τη ζωή του και που έχει μόνο αγαθά σχέδια γι' αυτήν. Ο χριστιανός υπακούει όχι από φόβο ή καταπίεση, ποιος θα άντεχε για καιρό κάτω από έναν τέτοιον κύριο, αλλά επειδή έχει γευτεί πόσο πολλή χαρά και ανταμοιβή μπορεί να του δώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου