"Επειδή, έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός, ο Άγιος του Ισραήλ: Στην επιστροφή και ανάπαυση θα σωθείτε· στην ησυχία και πεποίθηση θα είναι η δύναμή σας... " Ησαΐας 30:15.
Το μάθημα της ησυχίας και της ανάπαυσης είναι από τα πιο δύσκολα της χριστιανικής ζωής. Μάλλον φαίνεται ότι δεν μπορούμε εύκολα να ησυχάσουμε και να εμπιστευτούμε, ούτε το Θεό ούτε άλλους ανθρώπους. Και αν ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να εμπιστευτεί το Θεό μέσα στην Εδέμ, πόσο μάλλον σήμερα, που η φύση μας έχει τόσο πολύ διαβρωθεί από την αμαρτία.
Όμως, το μάθημα της ησυχίας είναι απαραίτητο στη χριστιανική μας ζωή, και όλοι θα περάσουμε από αυτό το σχολείο, αλλά δεν ξέρω με τι βαθμό θα αποφοιτήσουμε. Βλέπουμε το αποκορύφωμα της πίστης και της ησυχίας στη ζωή του Αβραάμ, όταν ο Θεός τού ζήτησε να θυσιάσει το μονάκριβο Ισαάκ. Απ' ό,τι φαίνεται, δεν πρόβαλε αντιρρήσεις. Δεν άρχισε τις ερωτήσεις. Δεν μούτρωσε! Το σπουδαιότερο: πήγε μέχρι τέλους στην υπακοή - μπορεί με απορία και αγωνία στην αρχή-, αλλά έφτασε σε μία ανάπαυση που εκπλήσσει: "Ο Θεός, παιδί μου, θα προβλέψει για τον εαυτό του το πρόβατο για την ολοκαύτωση" (Γένεση 22:8).
Ο Χριστός, επίσης, έδειξε πώς είναι να ησυχάζεις από κάποια στιγμή και μετά μπροστά στο πιο τραγικό ενδεχόμενο, όπως ήταν εκείνο του σταυρού. Τα προφητικά λόγια είναι γεμάτα πεποίθηση: "Γι' αυτό, η καρδιά μου ευφράνθηκε και η γλώσσα μου αγαλλίασε· ακόμα και η σάρκα μου θα αναπαυθεί με ελπίδα ..." (Ψαλμός 16:8).
Και ερχόμαστε σε μας σήμερα. Πόσο συχνά μία μικρή υπόνοια ανατροπής των σχεδίων μας, ένα αρνητικό ενδεχόμενο, ή μία άσκημη επιρροή, ταράζει την ησυχία μας. Η ματαίωση των απλών επιθυμιών μας μάς κάνει να τα χάνουμε. Εντάξει, αλλά μέχρι πότε; Καθώς προχωράμε με το Χριστό, θα πρέπει η πίστη και η εμπιστοσύνη μας να υπερνικούν τις ανησυχίες και τους πειρασμούς της ζωής. Κάποτε οι ανάγκες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα πρέπει να μετατραπούν σε ευκαιρίες ησυχίας, ανάπαυσης και βεβαιότητας. Αν αρχίζαμε από σήμερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου